En vandaag hoop ik op dooi, zodat de bussen weer rijden, want hoorde dat ze gisteren eind van de middag niet meer reden. Sommige opritten van de snelweg konden ze niet op.
En de trein was natuurlijk ook idem. En dat 9292 eruit lag hielp ook niet. Net nadat alle schema's veranderd waren.
Maar die opgejaagdheid komt voort uit het gevoel dat ik weer alles fout doe. Dat ik gisteren meteen in het ziekenhuis had moeten zijn (hoe dan????)
Dat ik vandaag met fruitmanden en honderd knuffels aan haar bedje moet staan (moet???)
Dat ik ieder uur moet informeren hoe het gaat.
Dat ik moet doen, doen doen doen....
Jemig mens...hou je eens rustig!!!
Nog geen inspiratie om nu de Kerstboom op te zetten. Te gejaagd merk ik maar wel een klein stukje van mijn huis in Kerstsfeer gebracht en die rituelen geven ook rust. Dat ik mezelf dat gun.
Dus net maar even sneeuw geschept. Zodat iedereen weer veilig over mijn stukje (en vooruit ook maar dat van de buren die deden alleen hun eigen straatje) kan schuifelen. En even fysieke arbeid is fijn, want dat kan je hoofd bijna aan niets anders denken dan Schep die Sneeuw!!
Alle doe-taken voor vandaag qua huishouden ook al afgerond, zonder dat ik daar erg in had, maar ik deed het al. Zonder de e-mail te hebben gelezen. Net als gisteren. Ook dat brengt rust (en regelmaat hahah).
En de uitzoekklus ook in gang gezet. Gisteren al. En vanochtend deel II afgehandeld.
Dus je mag tevreden zijn. En dan vanmiddag kijken of je naar het ziekenhuis kan komen.
Dochter gaf me gisterenavond aan dat ze nu weer naar een ziekenhuis in hun stad zijn gebracht. Alweer een ambulance-ritje en dat met code rood! Gelukkig is dat ziekenhuis bij hen in de buurt dus niet meer lange reizen voor haar papa. Ze moet vandaag ook nog blijven, want nog steeds zuurstof nodig. En heerlijk dat 1 van de ouders bij het kind mag blijven ook in de nacht. Dat geeft denk ik zoveel rust en veiligheid.
Moet dus ervoor zorgen rustig en kalm te blijven. Me niet door mezelf laten opjagen. Dus ga zo direct even wat ontspannends doen. Breien, borduren...en dankbaar zijn dat er goede zorg is in Nederland.
Dankbaar zijn dat ik de straat op durf met de gladheid. Dat ik durf te reizen en bovendien dat ik KAN reizen (daar genoeg saldo voor heb). Ze zouden bij de voedselbank ook een OV-Bank moeten aanleggen. Want maak eens een ritje naar een ziekenhuis ver weg en je hele weekbudget is gehalveerd.
6 opmerkingen:
Fijn dat je, hopelijk, vanmiddag naar haar toe kan gaan. Zal duimen dat het rustig weer blijft.
Wens jou en de jouwen alle goeds, en val jezelf niet zo zwaar. Je kinderen kunnen toch altijd op jouw steun rekenen? Virtueel=net zo goed, hoor!
Hoop voor je dat je naar haar toe kunt vanmiddag. Dat geeft ook rust, als je haar en je dochter gezien en geknuffeld hebt.
De drie RRRen hè, niet alleen goed voor kinderen. Dat doe je goed!
Sterkte en liefs XXX
Sterkte en ik hoop dat kleindochter snel weer beter wordt!
Ik duim voor haar en voor jou natuurlijk.
Ik snap wel dat je je opgejaagd voelt, je loopt met je ziel onder je armen en je kan niks doen. Ik hoop dat je kleindochter snel opknapt!
Hou je goed x
Een reactie posten