Opgewekt Kaizen op maandag

Blij zijn omdat ik merk dat simpele taken volbracht worden. Na er heel lang er tegen aan gehikt te hebben.

Dan is de aloude Nike slogan (Just do it) wel een goede. Niet teveel nadenken, maak een begin. En eenmaal begonnen merk ik dan dat die inspiratie vanzelf wel komt. Of niet, maar dat is dan ook niet erg.

Wat me ook heel erg ondersteunt en inspireert - al jarenlang -  is de Flylady tactiek van babysteps. Alles in kleine stukjes ophakken en ook bij haar het simpelweg gewoon doen. Niet urenlang, maar 15 of 10 minuten met aandacht. Mindful. De maand December is ook pampermaand. Dat betekent dat je naast de huishoudelijke klussen ook bewust tijd voor jezelf mag vrijmaken. Even een handcreme gebruiken, of douchen met een lekkere geur. Of een stukje uit dat boek lezen.

In managementland heet dat in stukken hakken van een grote taak (en daardoor het verbeteren van het proces) Lean en/of Kaizen. Er zijn hele trainingen die je dat leren. En hele hordes coaches die je dat willen leren, maar al te graag. Of een managementfunctie die op het kwaliteitsniveau toeziet.

Toen ik nog 'manager' op mijn visitekaartje had staan - of uberhaupt een visitekaartje had haha -  mocht ik in een hele grote fabriek boven de rivieren waar ze vrachtwagens maken, een rondje fabriek doen en het was mooi te zien hoe enthousiast iedereen was over hun stukje van de productie van de vrachtwagen. En ook hun verantwoordelijkheid echt voelde voor precies dat ene stukje. Buiten dat was het een sociaal bedrijf in tijden waar de meeste grote fabrieken en ondernemingen hun personeelsbestand uitdunde. Nog altijd als ik een van hun vrachtwagens zie dan denk ik 'he...daar heb je er weer een van die fabriek".

Gisteren vierde mijn kleinkind haar eerste verjaardag met familie en vrienden van de ouders. En zo leuk om te zien hoe blij een kind is met een simpel ballonnetje. Kind zelf was zich denk ik niet zo bewust van het feestje want op een gegeven moment lag ze lekker in haar bedje te slapen, met nog een aantal kleine kindjes die ook bekaf waren. Of te hyper. Veel jonge kinderen en veel te zien. Slingers, ballonnen, vriendjes en lekkere dingetjes.

Mooi voorbeeld voor mij om maar niet door te blijven gaan tot je gaat janken, maar gewoon lekker rust nemen als je lichaam dat nodig heeft (en je geest). Dus dat nam ik me ook voor. Voor vandaag. Want gisteren heen en weer reizen, bijna uiteraard met de nodige vertragingshobbels is nog steeds vermoeiend merk ik. Wel veel zien onderweg, vooral mensen met hele grote pakketjes in vuilniszakken verpakt. Zo leuk die surprises voor een Sinterklaasfeest. Zijn nog best aardig wat mensen die Sinterklaas vieren. Had voor mijn kroost en kleinkroost en aangetrouwd kroost ook iets meegenomen van Sint (en Piet). Misschien volgend jaar niet meer te koop want niet Politiek Correct.

Ik droomde weer levendig (wat ik ook al verwacht had) en werd wakker op een tijd waarop het nog donker is. Probeerde weer te slapen en dat lukte half.

Dus vandaag een beetje lager tempo (jaahaaa....het kan nog lager!!). En bewust een heerlijke Zengeur (van Rituals van een Kerstkado van vorig jaar nog) kiezen voor onder de douche. De wasmachine draait lekker, straks mijn bed fris en schoon opmaken en de Flylady taak voor vandaag (naast de 'normale' routines uiteraard) uitvoeren: de keukenkastjes van de buitenkant schoonmaken. En ze benadrukt dat er geen foute manier is van schoonmaken. Doe wat bij je past, maar doe het.

Foto van Flylady.net

En wat ik heel erg waardeer in de coaching van Flylady is dat ze niet de nadruk legt op wat je vandaag allemaal weer niet hebt gedaan of dat je denkpatroon fout is, nee, zij benadrukt dat je blij en dankbaar mag zijn dat je weer wat gedaan hebt. Hoe weinig ook. Hoe 'fout' ook. (Fout als in niet eerst een sopje en dan droog afnemen of niet helemaal perfect die vloer dweilen of zoiets). En dat iedere dag weer een nieuwe dag, nieuwe ronde is. Je springt gewoon weer op de trein, die huishouden heet. Maar eigenlijk "Leven".

Dat zij huishouden doen Blessing your home noemt. In plaats van Haathouden of zucht, steun, kreun ik moet weer..
Klein verschil in naam, maar in mijn hoofd voelt dat anders. Het maakt dat je je huis een veilige plek maakt. Voor jou en dus ook opgeruimd, schoon en overzichtelijk.

Juist omdat Flylady een aantal keren een diepe depressie heeft meegemaakt en overwonnen, weet ze heel goed hoe je iemand nog verder in dat diepe gat kan praten en hoe juist niet. En ze is niet betweterig in de zin van 'Als ik het kan, dan kan iedereen het', want ze weet maar al te goed dat dit een dooddoener is waar je niet op zit te wachten.

Finally Loving Yourself noemt Flylady dit proces van wel dingen doen, hoe klein ook. Elke dag weer.

Zo, nu jas aan en een rondje lopen. Ook met timer aan en dat werkt prima voor mij. Het is opwekkend te zien dat ik in dezelfde tijd steeds verder kom, dus grotere rondjes maak. Om die kerk.