Uiteraard ook dingen wegdoen (Kringloop waar je je ook dit jaar aan ergerde, lelijk vond en toch weer in een opbergdoos wil doen).
Dat bespaart je eind 2018 weer nodeloos extra kaarsen kopen en erachter komen dat je er nog genoeg had (mea culpa). Ook opschrijven of duidelijk opruimen waar je eea bewaard helpt. En dat onthouden helpt nog meer. En straks duidelijk op de dozen met de Kerstspullen noteren wat erin zit.
Wat Flylady ook altijd fijn doet is dat ze aanraadt elke dag iets op te ruimen van je Kerstversiering. Dan hoef je niet op 6 januari uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuren bezig te zijn met weghalen en opruimen, maar elke dag 10 minuten dat is te overzien. Zo wen je ook weer aan een huis zonder de Kerstsfeer.
De wasmachine draait en straks de witte was weer lekker ophangen. Dat ruikt altijd zo heerlijk en voelt ook weer schoon en opgeruimd.
Wat niet opgeruimd moet worden is de Kerststemming van Warmte en Licht. Van kijken naar wat er nou echt toe doet, waar je blij van werd die dagen. Midden in de Winternacht ging de Hemel open.
Zo lees ik vanochtend dat voor sommigen mensen dat echt zo was, want plots overleden. Nog heel jong. En zo te zien geheel gezond.
Loop ik toch weer met een Youpje in mijn hoofd...Stel dat vandaag de laatste dag is?
Heb enorm genoten van een ongedwongen en niet al te lange Kerstbrunch - en dan nog niet eens met Kerstmis hahah - met mijn kinderen en kleinkind. Dat zoonlief en ik toevallig allebei een Foute Kersttrui aanhadden. Dat mijn kleinkind gezellig mee kon doen, zonder aan slangetjes te liggen/zitten. Dat ik, omdat ik dat nooit meer koop, moest nadenken over sinasappelsap en andere sapjes. Die uiteindelijk nog steeds te groot waren ingekocht.
Gisterenavond zag ik op BBC Twee een ballet. Cinderella, maar dan in een moderne tijd. De tijd van de Blitz in WOII in Londen. Wat was dat prachtig! Ik wist niet dat ik zo lang mijn aandacht bij iets kon houden.
Ook enorm genoten van Eerste en Tweede Kerstdag in mijn eigen bubble, alleen dus. Bewust nee gezegd tegen een uitnodiging om Kerstmis bij mijn moeder te vieren. En nog bewuster nee gezegd tegen een verzoek van een zus of ik dan toch niet wilde komen, want anders was moeders alleen (zus zou er wel zijn, dus hoezo alleen?). Oh ja, mijn zus appt dit ieder jaar.
En ik ben niet alleen met 1 zus hoor, heb een half elftal aan broers en zussen. En verder de verantwoording naast me neergelegd dat ik die leegheid van mijn moeder dagen moet vullen. Of dat zij dan kan zeggen dat die en die er ook waren. Alsof we uit een gezellig warm samenhangend gezin komen. Dat het allemaal aan mijn vader lag - want die was gek - , maar mijn moeder schuldloos is aan een nogal liefdeloze opvoeding.
Oh...dit klinkt enorm wraakzuchtig en helemaal niet warm of licht, toch vind en vond ik dat het tijd was om, zeker omdat ik bij niemand op nummertje 1 sta, mijzelf op nummer 1 mocht zetten. Iets met de wet uit de luchtvaart; "Moeders zet uw zuurstof masker eerst bij uzelf op en dan bij uw kind".
Deze dagen in rust en kalmte door brengen in plaats van weer te bussen en treinen en op de tijd te letten en op mijn budget. En dan de rest van de week weer bij moeten komen.
En dan nu weer bijna een normale dag. Nou ja, normaal. Heb gewoon gezegd dat het deze week Kerstvakantie is. Ontkersten dus en nakijken hoe het met administratieve zaken zit.
Merkte dat ik slecht kan tegen het MOETEN. Je moet naar je ziektekostenverzekering kijken, je moet overstappen, je moet je moet je moet... En stel nou dat ik helemaal niets moet en alles laat zoals het is?
Dat is toch ook een optie? Ik had al nagekeken of alles wat ik denk wat er zou kunnen gebeuren verzekerd is. En ik weet helemaal niet wat er met mij gaat gebeuren in 2018. Dus waarom zou ik die angst verzekeren. Omdat dit de verzekeringsmaatschappijen zo goed uitkomt. Stel....dat ik in 2018 opeens wel...dan ben je in ieder geval verzekerd.
De ervaring leert me dat er helemaal niets van dat 'stel nou' is gebeurd de afgelopen jaren. Dus dat zal in 2018 ook wel loslopen. Of niet, maar dat zien we dan wel weer.
Wat ik heb geleerd in 2017 is dat ik met een minimaal budget toch prima kan rondkomen. Door sommige wensen in de ijskast te zetten, door creatiever te zijn, door minder hoge verwachtingen te hebben en vooral door bemoedigende woorden en daden van vrienden.
Leuk om een passende aanmoeding in de inbox te vinden:
Don't be afraid to go where you've never gone and do what you've never done,Cellie, because both are necessary to have what you've never had and be who you've never been.
Be the ball,
The Universe
Hoe "ontkersten" jullie?
2 opmerkingen:
Wij ontkersten na 6 januari, want dan kunnen alle kinderen pas hier zijn.
Ook elke dag wat en op 1 of 2 januari de rest, hup het nieuwe jaar binnenlaten.
Joh jij bent zo lekker bezig, hug!
Een reactie posten