vrijdag 9 augustus 2019

Nog slimmer zijn; het is bijna/gewoon schaken.

Als je een uitkering vanuit de participizzawet krijgt, heb je ook meldingsplicht. "Krijg" je geld, dan moet dit gemeld worden. Alles. Iedere ontvangen eurocent moet te verantwoorden zijn.

Ook al is dit je "eigen geld", in het geval van de Toeslagen waarin ik bewust mijn geschatte inkomen hoger heb opgegeven, zodat ik niet het gevaar liep/loop om, in geval van toch weer betaald werk vinden en daardoor een hoger inkomen, zaken terug te moeten betalen. Dus over 2018 minder toeslag ontving waar ik recht op heb.

Dat betekent dat ik het jaar erna nog een gedeelte nabetaald krijg. Dit is uiteraard geen inkomen, maar wel 'geld'. Jurisprudentie hierover is wel te vinden, maar iedere gemeente mag zijn eigen beleid voeren hieromtrent, dus tsja....altijd maar uitgaan van het negatieve, dan valt het altijd mee.

En hoe mijn gemeente dit dus ziet, daar is mij niets over bekend. Want gelukkig nooit eerder in deze situatie gezeten. Hoe de gemeente het ziet dat je zoiets NIET meldt en zij via de Belastingdienst daar zelf achter komen, dat is bekend. Strafkorting, of eventjes helemaal geen uitkering totdat de gemeente eruit is wat de consequenties voor je zijn. Daar valt genoeg over te lezen.

Dus bedacht ik ook dat ik niet meer hoef te denken in termen dat ik daar bang voor ben. Want; er gaat sowieso altijd weer iets veranderen en gebeuren. Bij elke mutatie (of wat ik noem een slapende hond wakker maken). Ik weet het, nu is het zaak om erop te rekenen dat er wat gaat gebeuren. Is dat niet het ergste; dan is dat meegenomen.

Betekent wel dat ik merk dat ik in standje Waakzaam sta, wat niet echt helpt bij het kalmeren en gelijkmatig blijven. Maar ook dat ik moet beseffen dat ik genoeg veerkracht heb om ook dit weer te overleven. Overzie het schaakveld en voel je dan niet een willoze pion maar een andere stuk met meer 'macht'. De Witte Koningin?


Afbeelding van Reinhold Silbermann via Pixabay


Dus heb ik netjes het formulier opgestuurd en daarin gemeld dat ik gelden teruggekregen heb van de inkomstenbelasting (over een jaar waarin ik nog geen beroep heb hoeven doen op hun uitkering) en van de Toeslagen. Met alle kopieen erbij uiteraard.

Ik ga ervan uit dat er over een maandje of twee een bericht komt dat ik die maand geen of minder uitkering krijg oh dus dan maar deze maand, want we doen er zo lang over om alles te verwerken (daarvan zie ik veel voorbeelden op mijn vrijwilligerswerk), want u heeft nu toch genoeg om het een maand mee uit te zingen.

Fiets gekocht ervan?? Tsja...domoor!

Wil ik datzelfde gezemel ook volgend jaar? Nee, liever niet. Uiteraard liever helemaal geen uitkering meer nodig hoeven, maar goed, ik hoop dat begrepen wordt dat dit voorop staat. Dus heb ik het geschatte inkomen over dit jaar nu lager gezet. Dan wordt dat nog dit jaar verrekend. En wat ik als toeslag krijg dat blijft 'onder de radar'. Nog niet op een bedrag gezet wat het waarschijnlijk echt gaat worden, want op de een of andere manier hoop ik toch dat ik ergens aan de bak kom. Maar wel wat realistischer. Iedere maand hou ik dit in tabellen bij, wat ik nog 'mag' verdienen. Dus volgende maand dit bedrag wederom bijstellen.

Die Chinese bordentruc..Ik kan zo het circus ermee in! Alleen komt er geen hond publiek. Nou ja..dat klopt niet; af en toe die Zwarte Hond. Maar die weet ik nog steeds met succes weg te jagen. Raus!!

Over die fiets.
De fietswinkel gaf aan dat ze me zouden bellen als hij in huis was, waarschijnlijk over 1,5 week of zo. Ik herinner nog dat ik mijn mobiele nummer doorgaf in plaats van mijn huisnummer en toen bijna zeker wist dat ik een omdraaiing in het nummer had doorgegeven. Maar ja...dan kan ik altijd nog zelf bellen wat de stand van zaken is.
Dus na 3 weken inderdaad maar gebeld en hoera hoera, de fiets was er  en ja, ze hadden me niet kunnen bereiken, echt wel een aantal keren gebeld.

Zo fijn om 'normaal' op te kunnen stappen op een fiets. En toen het lekker weer was, deze week,  de dag erna een lekker stuk gefietst, reed ik in een bos waar ik al maanden niet geweest was. Doe ik zelf natuurlijk, maar mijn wereld was toch wel erg klein geworden. En ook maar direct langs de Kringloop, want had een aantal spullen staan, al in tassen gedaan, zodat ze door mij makkelijk gebracht kunnen worden op de fiets, maar dat kwam er dus ook nooit van. Hoppa...doorpakken. Het gevoel krijgen iets gedaan te hebben. En vooral iets wat al maanden op de planning stond.

In de kringloop zag ik nog een ouderwetse handfilter met een DE merkje erop. Voor de diepte-investering van € 0,30. Kan ik ouderwets koffie 'opgieten', met echt heet water, want mijn elektrische koffiezetapparaat is nu echt mega aan het lekken. Wel heb ik genoeg DE punten om een nieuw te halen (GRATIS) dus dat ga ik ook maar binnenkort doen, maar dat heeft geen haast. Het liefst wil ik weer een blauw apparaat, maar dat is geen trendkleur, dus nergens te krijg. Of heel duur.

De laatste weken gebruikte ik - beetje gammel- het filtergedeelte van het apparaat op een Thermosfles, maar nu dus een stabieler versie van de Kringloop. En heerlijke koffie. Werkt ook prima.

Het regent hier en waarschijnlijk een groot gedeelte van de dag. Goed voor moeder Aarde. En voor wat binnenklussen. Jullie nog plannen vandaag?

5 opmerkingen:

jokezelf zei

Ik heb daar gelukkig niet mee te maken, want ik ben gepensioneerd en dan hoef je er alleen maar op te letten dat je niet met iemand samenwoont, want anders word je gekocht op je AOW. Dat overkwam mijn destijds kersverse -inmiddels overleden- echtgenoot. Wij waren al voor de wet een stel, maar we woonden nog apart. Hij huurde een huis en ik had nog een koopwoning in een ander deel van Nederland. Die moest ik nog verkopen voordat we samen een nieuw huis konden kopen. Hij was gepensioneerd en ik werkte nog en we woonden dus apart. Maar de SVB dacht er anders over; getrouwd, dus hup naar een gehuwde uitkering. Scheelde hem ineens 400 euro per maand. Bezwaar maakte hielp niet, want in de wet staat getrouwd OF samenwonend. Het 'aardige' was; toen hij overleed, kreeg ik geen nabestaandenpensioen, want ik was pas met hem getrouwd toen hij al 65 was. Het is een zooitje al die wetten en regeltjes en de burger is altijd de participisang.

Het regent hier af en toe een klein beetje en ik ga niet veel meer doen dan een beetje de krant lezen, en wat schrijven. Lekker rustig.

jokezelf zei

ps. Hé, zie je dat, ik kan zo maar ineens iets posten onder je bericht. Ik denk (ik hoop) dat het komt omdat ik blospot.com aan mijn openID vertrouwde sites heb toegevoegd. Dat zou betekenen dat ik ook weer bij andere blogspotters kan reageren. 🎉

Anoniem zei

Zoo blij dat ik nu “gewoon” AOW heb. Ook jaren geleden onder de bureaucratie van de bijstand.

PetraH zei

Van de week een paar 50+ dames enthousiast proberen te maken voor een baan bij mijn werkgever. Ik hoop dat het gelukt is en dat ze gaan solliciteren, want we hebben mensen nodig.

Zo hoop ik dat jij ook een keertje aan een leuke baan komt!

Nicole zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.