Midden in de rotzooi, of tussen stapels wasgoed gaat dat toch minder goed. Of, wat ik jaren had, een kantoortje in de slaapkamer. En een tv. En nog op te ruimen kleding. Stapels nog te lezen boeken.
Geeft allemaal onrust. Vooral in mijn hoofd.
Nu heb ik alweer jarenlang een slaapkamer zonder extra meubels, zitjes of dingen (waar je vooral spullen weer 'even' op kan zetten of kleren op kan leggen. Maar wat ik heb is functioneel, mooi en rustig. En met aandacht voor mijn beddengoed. Vooral schoon en fris. En sinds ik bij een lieve vriendin in Duitsland in een heerlijk hoger bed sliep, heb ik ook mijn bed - de matrassen - zelf veranderd. Nou ja, met de middelen die ik heb, maar ik ben altijd tevreden als ik in de avond in mijn bed lig. Me veilig weet en dankbaar ben voor de afgelopen dag.
En daardoor slaap ik beter. En goed slapen is essentieel voor een goede gezondheid heb ik gemerkt. Gewoon doorslapen, hoe heerlijk is dat. Zonder hulpmiddelen, maar gewoon door de regelmaat (vrijwel elke avond rond dezelfde tijd naar bed) en de rust in mijn hoofd. Nou ja...relatieve rust, want als er weer zaken om mij heen veranderen, merk ik dat ik sneller dan vroeger allerlei alarmbellen hoor afgaan. Bij de avonturen met de 'verloren' lens, merk ik ook hoe ik dan niet meer me kan concentreren op genieten van even door het stadscentrum lopen, nu ik daar toch ben, maar alleen maar die verloren lens door mijn hoofd schiet. En de gevolgen daarvan. Terwijl ik dan ook mijn administratie voor de geest haal en hardop tegen mijzelf zeg dat het net kan en anders niet en dan red ik het ook wel. Rustig, rustig...)
En bewust mijzelf weer in die Bob Ross staat moet brengen. Kalm, adem in, adem uit. Happy painting!
6 opmerkingen:
Wat ben jij toch vooruitgegaan de laatste tijd. petje af hoor en dat zo op eigen kracht.
Maar dat met die lens is toch logisch? Net alsof je op een schoen genietend kunt lopen door een winkelcentrum, terwijl je ook nog eens tijdelijk je voet niet goed kunt bewegen én je zorgen maakt om de financiën. Ik zou me doodongelukkig voelen en dat mag. Als je er maar niet in blijft hangen...
Als ik 's nachts weer eens wakker lig moet ik ook echt tegen mezelf zeggen dat ik mág wakker liggen. Het maakt de zaak niet leuker, maar wel gemakkelijker.
En ja, schone, opgeruimde slaapkamers zijn zo fijn! Ik ben dan weer een enorme pietlut, hoor, want het dekbed moet aan de bovenrand strak in de hoes zitten. Heb jij dat ook? Ik werk inmiddels met veiligheidsspelden.
Onze slaapkamer is zo klein dat er echt niks in kan staan. Alleen ons bed. Ik ben ook van de lekkere schone dekbedden en hoezen. Het liefst zou ik iedere dag een schoon bed willen, maar dat is idioot natuurlijk en te veel werk. En de ractie van Polletje met dat dekbed aan de bovenrand strak in de hoes... dat heb ik precies zo. Alleen gebruik ik geen veiligheidsspelden, maar knijpers!
Dekbed moet inderdaad goed in de hoes zitten. Geen leeg stuk bovenaan. Ik heb online iets gezien met lussen en linten. Misschien maak ik dat nog wel.
Dankbaar zijn voor wat je hebt en rust vinden, rustig slapen en je fijn voelen is zo belangrijk!
Ik moet hoognodig aan de stof en zo in mijn slaapkamer. Ik denk dat ik 'm deel met 3.000.000 huisstofmijten nl ;)
Een reactie posten