woensdag 11 november 2020

Geen zin

 Alhoewel ik gisteren wel 'mocht' had ik er toch geen enkele moer zin an. En had nog wel zo'n braaf lijstje gemaakt. Wat er allemaal gekocht moest worden. Wekker gezet. Op tijd eruit en direct naar de supermarkt met dat lijstje wilde ik. Zeer verantwoord bezig zijn.

Toch vroeg ik me in de loop van de ochtend - toen de tijd en wat telefoontjes mijn plannen alweer wijzigde - af of het echt echt echt nodig was dat ik naar de supermarkt ging.




En haalde een portie ingevroren zelfgemaakte soep uit de vriezer. Eerst maar eens die bevroren voorraad opmaken, voordat dit soepje ook weer een jaar in de vriezer ligt. En zo lang bewaren is ook weer niet goed.

Had nog 2 ontdooide bammetjes. Nou eigenlijk 2 en een kontje. Pindakaas genoeg. Nog 1 ei op voorraad...Kortom; Laat dat hysterische shoppen maar even zitten en focus op Studeren, administratie bijwerken en vooral rustig blijven in mijn hoofd. Er speelt nog steeds iets met wat ik noem " de Herfstvrucht" en daarvan ben ik meer onder de indruk dan ik laat merken. Maar mijn lijf spreekt boekdelen en anders mijn dromen wel.

Ik snap en weet inmiddels dat als ik mij weer onder de mensen begeef en dus meer risico loop op een 'besmetting' ik die voorraad op peil moet hebben. Dus wel even eieren, groente en fruit halen. En pas daarna sociaal bezig zijn. Langs mijn dochter gaan bijvoorbeeld. Of mijn zoon even ontvangen om bij te praten. 

Maar nu even niet. Ook wel een leuke uitdaging. Hoe lang lukt dit? Niet omdat een glossy me dat vraagt - heel hip holland bezuinigt twee uur -, maar de omstandigheden en de portomonnee. Kan best zijn dat ik morgen wel ga. Maar vandaag even niet.

Wel lekker wat dingen opgeruimd en gesopt. Ruikt zo "Goede huisvrouw" achtig. Ben ik helemaal niet hoor, huishoudelijk gehandicapt zeg maar, maar die geur doet wonderen. Ook voor mijn hoofd.

En alert blijven. Geen kansen laten schieten. Zo kon ik mij helemaal niet buigen over wat voor leuke verrassing ik als vrijwilliger (vanuit onze Gemeente)  kon uitkiezen. En ach...tijd zat toch? Uh...nee...want nu al is alles op. In 2021 nieuwe ronde, nieuwe kansen. Dus komt er een kans langs, onmiddellijk (en dat is reuze moeilijk voor een wikker en weger zoals ik) reageren. Nu, nu, nu. 

Opgestaan, plaatsje vergaan. The train has left the station. 

Dat er ook trage vrijwilligers zijn dat bedacht de ontwerper van dit systeem niet. Bedacht voor de Snelle Jelles, niet voor mij, Slome Sjaantje. Net het echte leven.






7 opmerkingen:

Anoniem zei

Oei, je valt terug in je ik gun het mezelf niet modus....

guusje zei

Je bent nu eenmaal een weegschaal. Ik weet er alles van.

Bertiebo zei

Dat is lullig, dat je te laat bent voor iets dat bedoeld is om je een plezier te doen. Ik heb zelf ook nog niets uitgezocht. Ik ga maar eens even kijken. Hou je taai!



Marlou zei

Ha Cellie,

Huishoudelijk gehandicapt. Haha... schud me de hand.
Ik ben gisteren ook bezig geweest (kwam door jou!) en inderdaad: Lekker dat het rook! Ik heb ooit een heerlijk middel gekocht met een sinaasappelgeurtje.

Moet de klus wel vanmiddag afmaken, want ik had ineens... geen zin!

Zo modderen we maar door.
Groetjes!
Marlou

Mevrouw W. zei

Dat is jammer! Toch klopt het niet dat er niet genoeg is voor alle vrijwilligers.

Iris Papilio zei

Kop op Cellie! Hoop dat je snel weer opkrabbelt hoor! XXX

Christina zei

Gewoon te weinig aangeschaft dus? Ik zou toch een portie opeisen. Heb je namelijk gewoon recht op.