Fiets in je rug

Werd vanzelf wakker. Douchen en aankleden en hoppa...GA WAT DOEN. Met de "toeristenbus" naar Amsterdam. Op Leidseplein uitgestapt. Saai daar. En het begon ook nog te regenen. Zag alle toeristen hun regenkleding aan doen. Was niet echt gekleed op regen.

Doorgelopen naar het Rokin, daar bij La Place koffie genomen want daar zat ik droog. En naar de WC (voor 70 cent..). Doorlopen naar de Dam. Oh ja...eerst oorbellen bij die ene winkel gekocht. Lange blauwachtige. Zo'n winkel mis ik bij ons (die was er eerst wel, maar opeens foetsie!).

Bijenkorf in. Daar hoor ik niet thuis voel ik. Alles is daar van een prijsklasse die voor mij niet te betalen is. Wel mooi. Om naar te kijken. En te beseffen dat daar mijn geluk niet in zit. Het hebben van dure spullen. (Nu is dat een beetje huichelachtig, want liep daar in een linnen jasje wat al zeker 20 jaar oud is en dan zeg ik er altijd graag bij dat het van zulke goede (duurdere) kwaliteit is. Geen Primark).

Toch maar wel kijken voor lunch of zo...Jemig...moet je je eigen kroketten uit een automaat trekken en mega duur! Dus ik hou het wel bij een kopje koffie. Beetje schaapachtig doen alsof ik vrouw van de wereld ben, zo in mijn eentje. 

Daarna door naar het station. De pont naar Noord en de pont weer terug. 

Oh hoe heerlijk, dat water, op een boot zijn, ook al parkeren ze de fiets in je rug. Gratis plezier! 

Afbeelding van Tania Dimas via Pixabay 

Trein richting mijn woonplaats was uitgevallen zag ik en toen kakte ik een beetje in, want wilde eigenlijk nog terug richting museumplein voor een museumbezoek. Dus toch metro naar Zuid en daar de trein en vervolgens de bus terug naar waar mijn fiets geparkeerd stond. Alleen geen gebruik van een vliegtuig gemaakt, maar verder vrijwel alle soorten vervoer vandaag gebruikt. 

Thuisgekomen een glas koud water en lezen in de tuin. Blijf nou eens rustig zitten en geniet van je boek! En me bewust zijn dat ik keuzevrijheid heb en dat dit dus ook vakantie is. 

Ga voorlopig ook even vakantie houden van het bloggen. Om uit de dagelijkse sleur te komen. Blijf wel schrijven (en lezen uiteraard), maar dan voor mijzelf. Om later terug te lezen dat het toch wel heerlijk was. Niets te hoeven eventjes. Die keus te hebben. Hup....terug in de tuin jij!

Auto

Eindelijk de knoop doorgehakt. Ik schaf een autootje aan. Lees je dat ik nog heel lang moet wachten!

Wachten op de auto

Oppassen

Om 07.30 uur stonden ze al voor de deur; de kleindochters. Dus eerst maar even ontbijten samen, want had al aangegeven aan mijn dochter dat ze dat ook wel hier konden doen, dat scheelde haar weer tijd.

Maar groots ontbijten doen ze niet echt. Beetje kluiven op een volkoren bolletje, de oudste liet het staan, maar toen ik vroeg of ze soms een beschuitje wilde; nou graag. Wel drie volkoren beschuiten at ze achter elkaar op. Toen zei ik dat ze nu echt niet meer kon fluiten. Fluiten? Mijn gevoel voor humor begreep ze nog niet helemaal. Droog als een mond vol beschuit.

Daarna opruimen en de dames gingen een beetje kijken wat er lag en waar ze zin in hadden om mee te spelen. Die van bijna 2 is al zo snel verder in ontwikkeling nadat ik haar al weer veel te lang niet zag. Veel praten, maar ook veel spelen en veel nadoen wat haar oudere zus doet. Maar ook zelf dingen bedenken. Spelen met het kleed met de ritsen, koorden, en allerlei vastklip dingen. Open en dicht, open en dicht. Kleren van de Barbie uit en aan. En uit en aan. Met een auto heen en weer rijden.

Oudste gaat lekker een boekje lezen en met lego spelen. Bouwen, fantaseren. Hoef er niet de hele tijd dicht op te zitten, ze fantaseren er lekker op los.  En nul uren schermtijd!! Afgesproken dat we om 09.30 naar de speeltuin gaan (vroeger wil ik de buurt niet aandoen), dan kunnen ze even lekker los en vooral buiten zijn. Vertelde de oudste hoe de klok er dan uit ziet en ze wist precies dus hoe laat het tijd was. Oma, de grote wijzer staat beneden. Gaan we?

Tot 10.20 in de speeltuin geweest. De kleine. En nu even wat fruit (willen ze bijna niet).En wat drinken. Ik koffie. 

Daarna spelen op de trap. Hoog en laag. En hopen dat jongste nu even gaat slapen. Want ze was om 04.00 uur al wakker. Dus bedje in de kamer gemaakt van tuinstoelkussen en haar dekentje. Wil de oudste ook slapen. Hahah...Lekker spelen eigenlijk. Slapen wordt het niet echt.

Ondertussen wandelt de Spin Sebastiaan of zijn zeer grote neef door de kamer. En onder het buffet. Ga daar maar muggen vangen.

Eindelijk rond 13.00 uur valt de jongste in mijn armen (beste methode volgens mijn dochter) in slaap. Oudste is lekker aan het knippen en eet nog een broodje. Fascinerend hoe ze kan opgaan in knippen. Leuke kleine vierkantjes, franje aan die vierkantjes knippen, kleine boekjes maken. Ze geniet van het proces van knippen. Lekker laten tutten, zonder te sturen. 

We keken 3 minuten "Poesjes" van de VPRO, maar ze wilde eigenlijk geen tv kijken. Beter! TV en chrome cast weer uit. Dus verder het stickerboek bekijken, ik kreeg 2 hartjes opgeplakt. Op elke hand eentje. Zo lief! Slapend zusje ook een hartje.

Buiten stoepkrijten. Zusje slaapt nog steeds.

Toch maar naar wc gestuurd, want sinds 07.30 uur niet geweest.

Pas rond 15.00 uur werd ze wakker (gemaakt door ons) 2 yoghurtjes gegeten. 

Naar de grote speeltuin. Drukkend warm. Naar huis. Wat drinken en een volkoren soepstengel. Poffertjes opwarmen (hahah...ik warm uitstekend op) en kinderen blij. Daarna allemaal fruit uit een bakje voorgesneden vers fruit. Nu wel zin erin. En dan is het snel de afgesproken ophaaltijd en belt slechts een kwartiertje later mijn dochter aan. 

Alle stukjes papier, lego duplo, barbiedingen, blokken etc. verzamelen en dan afgepeigerd, maar heel blij op de bank. Stom dat ik te vaak niet besef hoe rijk ik ben. 

Iets anders

Op Netflix vond ik een Koreaanse serie. En die vond ik verrassend leuk en verfrissend anders. Altijd fijn om daardoor even helemaal erin op te gaan en de tijd en de dag en vooral mijn werk te vergeten.

Dat is ook vakantie toch?

Pakket

Mijn pakketje is geen pakketje maar een heul groot pakket. Dus niet iets wat je even bij de buren kan laten bezorgen. Vind ik.Tijdstip bleef maar aangepast worden.

Want heb een regenton besteld. Die wilde ik al een paar jaar geleden hebben, maar om de een of andere reden (oh ja..te duur vond ik toen) bleef ik dit maar uitstellen. Aangezien ik nergens heen ga deze vakantie, vond ik dus dat ik daarmee een duurzame aankoop deed. Goed voor de tuin en voor het besparen op drinkwater. Dit jaar steeds duidelijker dat dit een goede aankoop is. En hoop voor vele jaren. 

Al op YouTube bekeken hoe je zo'n ding installeert, want er moet een stuk uit de regenpijp worden gezaagd, zodat daarin het gedeelte past dat naar de regenton gaat. En verder kijken of die afstand overbrugbaar is en ik misschien toch nog een extra stukje pijp of zo erbij moet halen. En pvc-lijm. Maar daar heb ik nog ruim de tijd voor. Hoeft niet in 1 dag af tenslotte. Klusjesman wordt er niet bijgeleverd. En die ken ik verder ook niet, dus we gaan het wel zelf regelen.

En het stuk waar de ton staat moet wel waterpas zijn. Anders begeeft mijn ton zich op een hellend vlak hahah!! 

Dus nog wel werk aan de winkel. Zag dat de grote terrastegel die ik daarvoor tegen mijn tuinhek had staan is verdwenen. Zal wel bij een buurman in de tuin staan. Dus op zoek naar een grote terrastegel als ondergrond. Even nadenken hoe ik dit ga aanpakken. Of meerdere bij nader inzien, want de ton is best wel groot qua grondoppervlak.

De stofzuiger door het huis, door de tuin loop je toch altijd zand en dat soort tuindingen mee het huis in. Gaat stukken fijner, stofzuigen,  nu het wat koeler is. Al wachtende op het pakket. Alle ramen en deuren lekker wagenwijd open; het regent lekker en daardoor koelt het huis ook goed af. En ikzelf ook. Doe en beleef verder niets. 

Jaaa...pakket gearriveerd. Gelukkig niet helemaal in een nog grotere kartonnen doos. Staat in de huiskamer, want buiten regent het en ik wil de ton goed installeren. Geen halven bak. Wel alles wat water kan opvangen buiten in de tuin gezet. Maar de tuin zelf, die vangt het meeste op. Het gras is al een stuk groener dan gisterenochtend.

Fijn gesprek met mijn zoon gehad over een minder fijn onderwerp. 

Alweer?

Zit je net lekker te niksen, nou ja, een boek uit de bibliotheek te lezen in de tuin en te genieten van de drogende was, waar ik, simpel mens, al gewoon blij van word. Dat boek blijkt een heel erg interessant en leuk geschreven boek te zijn....alweer een appje van de leidinggevende...dat hij iets niet snapt. Op dag 2 dus van mijn vakantie. Mijn conclusie is dan: dat het misschien handig was om nog even zaken te overleggen voor ik met vakantie ging omtrent mijn overdracht. Maar niks van dit alles en dan wel dit gezanik.

Nu even op mijn handen zitten en niet eerder antwoorden dan zo rond een uurtje of vijf of zo. Uiteindelijk pas rond 21.00 uur gedaan. Want laat hij eerst zelf maar eens gaan nadenken. 

Zo jammer dat ik hem mijn prive nummer heb gegeven. Wil hem eigenlijk graag weer uit mijn app verwijderen. Nu appt hij alle dagen en bijt nog bovendien!

Ben dus verre van 'los' van mijn werk en werkergernissen. Maar even hard meezingen met bovenstaande dus! En zit al de hele middag op een pakket te wachten. En lees net dat dit nog later wordt. 

En daarna is dat tijdstip weer weggehaald en staat er nog geen nieuw moment of datum. Dus weg gaan vandaag dat lukte niet. 

Nou ja...dan niet.

Alleen in de avond snel mijn voorraad plastic etc in de daarvoor bestemde gemeentelijke vuilnisbak gemieterd. En nu lees ik net dat de zending morgenmiddag komt. Dus alweer Costa Tuinesie. De kunst is daar volop van te genieten. En hopen dat er niet weer een werkappje komt!

Rebelse Els

Had een exemplaar van het tijdschrift Saar uit de bibliotheek meegenomen om lekker te kunnen lezen in mijn vakantie. 

Bleek in dat nummer (tijdens de Lockdowns geschreven) een interview met Els Rozenbroek te staan die schrijft dat als ze ooit gaat, ze zelf wil bepalen hoe. Op dat moment was ze niet ziek (of wist er niets van nog), maar ze had al wel een paar keer eerder levensbedreigende zaken meegemaakt. Rebels tot aan haar laatste snik heet het, het lentenummer van 2021.

En dan is het nu bijna zo ver. Die laatste snik. Maar trouw aan haar principes. Rebels en eigen. En deze week, altijd op zaterdagen, de podcast van Saar. Waarbij wordt geschreven dat dit de laatste keer is dat Els meepraat (nou...meestal vooral meelacht!! Wat hou ik van die sarcastische aanstekelijke lach).

Heb 'm nog niet willen luisteren. Moet geen rode oortjes op, maar in. Wil er echt goed de tijd voor nemen.

De podcast van Saar

Want het is genoeg geweest. Nog een rondje over de grachten was de bedoeling dit weekend nadat ze met een goede vriend naar het Concertgebouw is geweest en dan stopt ze met pillen nemen en van haar arts had ze al gehoord dat het dan snel over is. Ze heeft van iedereen afscheid genomen. En nu is het klaar.

Gelachen over haar opmerking over heksenharen. En zo herkenbaar! Tweezerman ahoy! Niet de kist in met een baard en snor!

Maar ook over hoe haar kist eruit ziet. Wat de inspiratie is voor die kist! Hilarisch! Go in style! Dan zou ik moeten gaan in een verpakking van Ola denk ik.

Stond een tijdje geleden een heel mooi interview met Els in de Volkskrant en binnenkort, zo gaf ze zelf aan, ook in de Linda. 

Pff.

Zit ik hier te malen over...tsja...over wat eigenlijk... Ik ben in het geheel niet rebels. Vind ik zelf. Retesaai. Vergeten, genegeerd...kortom tijd om je lippenstift op te doen en ze een poepie te laten ruiken!

Nou goed....niemand rook wat, maar wel even rondje bos gefietst. Afgesloten, want daar wordt een festival voorbereid. 

Zou ik dat wat meer willen zijn. Rebels. Maar waarom wil ik op een ander lijken eigenlijk? 

Oh ja...ik ben wel rebels, maar dat moest ik bekopen met ontslag, buitengesloten worden. Er niet bij horen, weggestuurd worden en meer van dat soort fijne prijzen. 

Ondertussen regent het en onweert het aan het begin van de avond. Alle deuren open en hoe lekker ruikt het. Toch wel beter dan dat poepie wat ik kennelijk moet laten ruiken. Maar aan wie? Ze?

RTFM

Werd vanzelf op zondag om 07.00 uur wakker. Wilde relatief vroeg even wat lekkere croissants halen en sinasappelsap. Naar de Vomar of de Appie?? Eerst maar douchen en aankleden en bed afhalen en direct schoon hoeslaken erop en kussenslopen, want denk dat ik straks geen puf heb. Witte was aangezet. Kan ik 2 uur later ophangen. Daarna denk ik in 5 minuten droog :)

Naar de apotheek; uit de muur bestelling gehaald. Daarna toch maar naar de AH, want wilde voor in de avond quiche halen. En sap in de aanbieding. Ook fijn. Geen  cassiere nergens, de enige die ze opgeroepen hadden was ziek vertelden ze, dus zelf afrekenen en daar heb ik een hekel aan. Maar goed...niet zeiken, gewoon doen. Het is te mooi weer om te zeuren. 

Thuisgekomen eerst koffie gemaakt, even ontbijten en daarna de was opgehangen en dan is het nog maar 10.30 uur!

Verlang naar de zee, water, zwemmen!  Och die vakantie in Kreta...die was zo fijn. Denk dat je vandaag in Kreta bent (Meloenen, meloenen!!!). Snikheet, maar wel topvakantie met mijn kinderen. Want eindelijk geld genoeg voor zoiets. 

De schrik zit er wel in toen de magere jaren kwamen. Dat nooit meer! 

Maar nu durf ik niets meer zo lijkt het. Kom op....doe iets!! 

Erg heet, was is droog, dus van de lijn gehaald. Direct weer terug naar binnen, niet erg fijn midden in de zon te staan (moet toch echt even bij de droogmolen zijn - goede aankoop van vorig jaar trouwens!).

Netflixen: Manifest bekijken. Doe alsof je in de bioscoop ben (oh...de airco doet het niet!!). 

Vera gezien (daar vond ik het zaterdag te laat voor). Heel ontspannen, vooral omdat ik weet dat ik dit op mijn eigen tempo kan bekijken en er morgen ook weer niets hoeft! Nou ja, vuilnisbak buiten zetten op tijd en dat was het dan wel. Lekker te weten dat je niet voor dag en dauw op hoeft te staan een paar weken.

En dan toch nog voor werktijd wakker worden, want ik hoor regen op mijn ramen. En dat klopt. Geen harde regen, maar wel regen. Toch dommel ik weer in en dan word ik wakker door een appje van mijn werk. Op mijn prive telefoon. Help help....we komen er niet uit!

Maar even lekker laten wachten. Eerst douchen, aankleden en dan maar eens kijken wat de bloedspoed is. Maar snap het nu al. Nul ervaring met de software en bovendien niet eerst in mijn uitgebreide handleiding gekeken. Hoe je dit doet.  Oh ja, leidinggevende vond het ook niet de moeite waard om even voor mijn vakantie kort te overleggen wat de procedures zoal zijn.

Dus laat ze maar even zelf het ei van Columbus uitvinden. Niet aardig van me, maar ben er wel klaar mee. Waarvoor maak ik die handleidingen dan? En test het zelf een paar keer uit jongens!. Hoe werkt dit systeem. En begin daar op tijd mee.  Niet als de client achter het toetsenbord zit.

En wat is die leidinggevende dom! incapabel. Niks inlezen, blijven beweren dat er toch echt eerst..blalalal... Dus vraag ik (schreef eerst nog RTFM! maar toch maar gewist); heb je dit al getest? De beschreven methode?  2 seconden later....oh...het werkt! Dus toen deed ik (ook online) dit:

Zo, parasol uitklappen en tijd voor lekkere verse koffie! Oh..geen echte zon, dus laat die parasol maar dicht, maar wel echte koffie. 

Nikserige zaterdag

 Zaterdagochtend 13 augustus 2022 om 04.30 mijn wekker gezet en hoppa uit bed. Want, heb onderstaande stukje in de krant gelezen.

En ik zag zo'n vallende ster! Spttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttt....en weg! Lag in de tuin, in mijn nachtjapon onder een fleecedekentje, want relatief fris, in de tuinstoel in ultieme relaxstand. Ah...wat een fijn begin van de vakantie. 

Daarna weer lekker mijn bed in en toen werd ik rond 08.00 uur weer wakker.

De Perseïden vormen een van de actievere zwermen die vanaf Aarde te zien is. Met 214.000 kilometer per uur dringen stukjes ruimtesteen, afkomstig van de komeet Swift-Tuttle, de dampkring binnen. Bij dat binnendringen verbranden de stukjes steen, wat een licht spoor aan de hemel oplevert. 

Zaterdag rond 08.00 uur schieten de meeste meteoren voorbij, meldt Weerplaza. Zijn alle omstandigheden perfect, dan zouden tachtig meteoren per uur te verwachten zijn. Zo spectaculair als voorgaande jaren wordt het waarschijnlijk niet, omdat het hoogtepunt valt om 08.00 uur bij daglicht. Het beste moment om de Perseïden te spotten is rond 04.45 uur zaterdagochtend, met mogelijk vijftien tot twintig vallende sterren.

Het waarnemen van de vallende sterren wordt ook bemoeilijkt door bijlicht van de dan net voorbije volle maan. Op de dagen voor en na het piekmoment zijn er ook meteoren te zien, maar dit zullen er veel minder zijn.

Doe een wens

Je moet er je wekker voor zetten, maar met een beetje geluk spot je een ster en mag je een wens doen. Over geluk gesproken: de kans dat je een vallende ster ziet, is groter dan dat je een klavertje vier tegenkomt. Aan het weer zal het in ieder geval niet liggen. De kans op bewolking komende nacht vrij klein, melden de meteorologen.

Parasol opgezet in de tuin, koffie gemaakt, met een feestelijk stuk Appeltaart en genieten van de twee dikke Weekendkranten. Eentje van zo'n proefabonnementje. Precies tijdens mijn vakantie loopt dat. Want dan tijd om te lezen.

Water gegeven aan de planten. Alles is snel droog. Zie wel veel insecten op mijn planten en dat doet me goed. Lekkere koffie ook. 

Lezen, Netflix kijken (Better Call Saul) en weer niksen (lezen dus en een beetje wat in de tuin doen, minimaal). Niets eens naar de winkel geweest; geen zin an!

Zomer!

Rolde vroeg mijn kantoor binnen. Niemand was er. Alles donker nog. Dacht - omdat degene die er meestal nog vroeger al is, maar dan maar er een halve dag zit, dat ik dus de hele dag in mijn uppie zou zitten. Iets wat volgens de bedrijfsregels niet zou mogen. Kan trouwens prima alleen werken, maar dan kon ik net zo goed vanuit huis werken.

Lekker doorwerken en meters maken. En pas later kwam de collega binnen. Ook die vertelde dingen over de nieuwe leidinggevende die mijn idee over zijn inzicht in zijn functie bevestigen.

Maar toen ik in de middag in dat toch al lege gebouw op vrijdagen, helemaal alleen zat te werken, in de lange lange gang keek, grenzend aan de 'verschrikkelijke' kantoortuin, toen werd ik een beetje triest. Dat dit is hoe ik me vaak voel. Alleen. En ook ben; ik ben te vaak alleen. Nu ben ik wel een einzelganger, maar heb wel behoefte aan contact. En kennelijk kan ik dat slecht leggen. Of onderhouden. Leggen, dat gaat nog wel. 

Maar wilde zo NIET in een depressieve stemming rollen. Dus dacht maar aan het einde van de werkdag. Rustig naar huis, niet haasten en ik wist al dat ik zeker een uur later wegging dan de planning. Wilde alles netjes achterlaten. Toch nog even die client inplannen en die en die en bellen en dat losse eindje vastknopen. 

Alles overgedragen met kopie naar mijn eigen prive-mail. Nog even de out-of-office erop zetten en dan klaar!  Klaar met werk, zorgen maken om werk. Jemig mens....je hebt tenminste werk!!

Druk in de trein, ook al was het inmiddels bijna na de spits. Maar alweer een kortere trein. En dacht hoe warm het buiten was (airco in de trein) en aan dit liedje. En daar word ik altijd vrolijk van. Precies wat ik nodig heb.

Vrolijkheid

Jolijt

Pret

Plezier

Luchtigheid

Dolce far niente

Niets moet - alles mag.

(Oh ja..je moet wel nog even door solliciteren natuurlijk!).

Laatste

Lange intensieve werkdag achter de rug. Extra vroeg begonnen, de zon was nog niet eens op toen ik al onder de douche stond. Ook rustiger in de trein en plaats genoeg. Maar wilde graag wat extra meters maken en in rust, dus dat lukte goed. Het lekkere Koffieapparaat weer eens kapot (heel vaak), dus dan in het gebouw zoeken (volg instructies van de koffiejuffrouw) naar een ander apparaat op een geheime locatie. Zo kom je nog eens ergens. Hetzelfde met de toilet. Ook kapot dus dan in het gebouw zoeken naar een ander toiletblok (dat zit overal op dezelfde plek). Dan in de middag snel huiswaarts aan project verder werken. Druk in de trein, maar die treinen zijn korter dan voorheen, dus dan zit je al snel opgepropt. 

Thuisgekomen niet meer naar buiten, in de relatief koelere huiskamer verder werken en dan nog ietsje langer dan mijn contract aangeeft, maar dan weet ik dat ik met een leger hoofd zaken kan achterlaten. Oh ja...telefoon uitschakelen einde werktijd en voicemail inschakelen dus. En de out-of-office erop. 

Nul vragen van leidinggevende over wat er dan ligt. Waar het ligt. Hoeveel er ligt. Hoe ik zaken overdraag. Op vrijdag werkt hij niet. Ook geen reactie op mijn mail. Oh ja...een hele sullige opmerking waar het dossier van meneer X was, mailen naar een ander en dan ook nog naar nog een ander, terwijl ik gisteren doorgaf hoe de vork in de steel zat en als hij even iets verder keek dan zijn neus lang is...(hij heeft een heel kort neusje) had hij zelf zijn antwoord kunnen vinden. Dus werd daar bijna opgewonden over, maar besloot dat het totaal zinloos is. Niet doen vlak voordat je even rust mag nemen.

Heb mijn zaakjes op orde. Weet wat er speelt, wie wat moet gaan doen en waar. Nog een keertje om 05.15 uur de wekker zetten en dan hoeft dat even niet meer. Al word ik meestal in het weekend ook op die tijd wakker. En dat wil ik dan niet he....en dan luister ik nog maar even naar Maarten van Rossem.

Of sta toch vroeg op en kijk naar vallende sterren! Deze week weer van die zwermen. Zo mooi.

Verkeerde planning?

Als mijn vakantie begint, gaat het ook beginnen met regenen zie ik in de weersvoorspellingen. En dan de hele week en de week erna ook. Goh...heb ik toch die dagen vrij verkeerd gepland. Want hoopte op lang lezen in de tuin, lekker in de zon, werken in de tuin, misschien een stad bezoeken, of het strand. Beetje fietsen in de buurt of net wat verder. Allemaal minder leuk in de regen vind ik. 

Jahaaaaa...goed voor het land, regen. Dat snapt mijn neus ook wel. 

Alle goedkope treinreiskaartjes bestaan niet meer; daardoor ging ik nog wel eens graag 'ver' weg. De laatste weken zat of stond ik zo krap in te korte treinen of treinen die vertraging hadden, dat de zin in treinen ook wel een beetje op is. Maar je moet toch wat zonder auto.

Dat krijg je ervan; als je gewoon weer niks regelt of plant voor die tijd. Het is een beetje op de energie. Moet alle zeilen bij zetten om mijn werk te kunnen afronden. En daarna kom ik thuis en niks meer. 

Erger me aan mijn eigen zeurgedrag. Vorig jaar kan ik me nog herinneren baalde ik als een stekker dat mijn eerder aangevraagde vakantie werd afgekeurd. Moest wachten tot stagiaire er was; die kon mijn werk dan wel doen. Had ik het van de week nog met een collega over. Hoe men hier moeiteloos stagiaires inzet en dan voordoet alsof deze hetzelfde als een professional kan. Wat dat met jou doet. Hoe je zo eenvoudig door de eerste de beste scholier te vervangen bent. Doet doet pijn inderdaad. Mijn waarde voor het bedrijf is gewoon lulkoek. En was mooi te zien dat die collega blij was om hier met iemand open over te kunnen praten. Dit is hoe het gaat hier.

Dat is niet persoonlijk; dat is beleid. Want zo goedkoop krijgen we ze nooit meer. En daarna verder werken op jeugdloon. Nog steeds een koopje. Dus wel personeel dus dan kan de rest niet morren dat HR te weinig doet aan onderbezetting. Of men vakbekwaam is dat is vers twee. Maar dat is een heilig huisje en daarover iets zeggen....oooooooe!

Dus dit jaar direct toen de vraag kwam wanneer ik vakantie zou willen en he...uiteraard wel weer rekening houdend met alle stagiaires die zeer lang zomervakantie houden (gewoon schoolvakantie lang) en mogen nemen, vakantie vastgelegd. Zal me niet weer overkomen dat ik in oktober zomervakantie vier. En er geen zon meer is, of veel minder.

Komt er regen!! Kut met peren zeg. Voor mij dan.

Halve dag gewerkt. Extra. Wel thuis, dus geen geroezemoes van de werkvloer om mee heen. Want er moet nog heel veel gedaan worden. Dat ik ook met die extra uren vandaag er nog steeds niet doorheen kom, dat is een kwestie van berekenen. 

Ook leidinggevende ingelicht - die er totaal geen zicht op heeft en ook nul tijd stopt in het leren snappen hoe wat of waar *zo komt het op mij over/ wie weet is hij ook avonden lang zich aan het verdiepen in de materie*. Maar het feit dat ik met vakantie ga en er nul keer is gevraagd hoe wat waar, daar verbaas ik me over. Heel erg. 

Door de drukte te laat een kaart op de brievenbus en ook geen Staatslot gekocht terwijl het een "goede" dag is. Maar kennelijk niet dan dus. Dan maar geen zeventien miljoen op de bank.

Pfffffffffffffffffff.....Nog even volhouden. En dan kan je verregende vakantie beginnen! Kan ik misschien naar het Regenjasmuseum.

 

Zomergasten

Keek de aflevering terug met Sandra Phlippen en was aangenaam verrast door haar denkbeelden en keuzes voor film en tv-fragmenten. En de stukjes interview tussendoor. Wel een nog bekaktere stem dan Beatrix en dat leidde mij een beetje af.

Vooral haar beschouwing over kabbelend geluk. Hoe belangrijk dat eigenlijk is. Mooi. Mooi om weer even wat dieper na te denken waar of wat geluk is?

Zit dat in kunnen reizen naar een warm (hahah...het is hier vrijwel net zo warm) land, zwemmen, het goede leven, lekker eten? 

Vooruit, dat zou ik ook wel heel heerlijk vinden. Maar omdat ik niet weet hoe het zit met mijn werkzame bestaan, doe ik dat niet. Bewust. Maar ik zou dat best wel willen ja. 

Zit dat in het hebben van mooie spullen? Oh zeker fijn om van te genieten. Ik koop ook liever iets goeds dan een goedkoop shirtje. Kleding heb ik daardoor lang. Zorg er ook goed voor.

Wat dan en hoe dan? 

Tevredenheid lijkt me een betere mindset. Niet het streven naar beter en meer, want dat lijkt eindeloos. 

Reisleed

Eerder begonnen, zodat ik toch nog wat extra werk kan wegwerken. Dat ging heel prima, want alle zeur- en schreeuwcollega's waren er niet, dus ook rustig qua aandachtvragers op mijn werk. Doorwerken vooral dus. 

De excellijst is iets korter, maar groeit vanzelf aan de onderkant weer aan. Viel sommige collega's eindelijk ook op; dat het druk was met nieuwe clienten. 

Tsja...wie de prijzen van energie tegenwoordig kent, die snapt ook wel dat als je inkomen niet zo hoog is, je al op alles hebt bezuinigd, je net niet in aanmerking komt voor de Energietoeslag, je heel heel heel flink moet puzzelen. En soms zijn er gewoon stukjes weg van die puzzel.

Dus deze week elke dag iets vroeger beginnen (pak ik echt wel terug die extra tijd, ben een goede boekhouder) en kijken hoe ver ik kom. Ben verder ook een goede zoeker van kwijtgeraakte zaken. Dus kon een manager helpen aan antwoord op zijn vraag. 

Opvallend vond ik dat een paar collega's uit zichzelf begonnen over het niet gevonden leiderschaps-talent van de nieuwe leidinggevende. En met voorbeelden daarvan kwamen. Dat hij dingen en processen niet snapt, geen tijd neemt (kennelijk) om zich erin te verdiepen en maar al te graag zaken afschuift die toch echt op zijn (daarvoor betaalde) bordje horen. 

Was weer feest toen ik op het station kwam. Want ook de trein die eerder in het NS reisplan als NIET gecancelled stond (als enige die richting op) was bij aankomst op het perron toch uit de vaart. Dus maar weer omrijden, zwaaide nog even naar het oude appartement van mijn dochter en naar de andere oma en toen haasten om de vervolgtrein te ....la maar. Dat haal je niet meer. Toeristenvalkuil. Vol en vol en vol met rolkoffers.

Neem maar het boemeltje. Ook vol. Megavol, staanplaatsen vol en dan nog even doorduwen. En dan altijd van die mensen die toch doen alsof ze slapen met een dikke tas of koffer op de stoel naast ze. Ik ging gewoon naast een man zitten die mijn ex-schoonzoon zou kunnen zijn dus die plek bleef ook heel lang leeg. 

Moest lachen om de opmerking van de conducteur in de al rijdende trein. Dat het alternatief was om een treintje later te nemen. Hallooooo...we zijn er al bijna, we zitten in een rijdende trein, hoezo alternatief? En aangekomen op de plek waar ik overstap op de streekbus, waren ook daar alle treinen richting het westen verder uitgevallen. Kon je via die stad aan het Spaarne beter reizen die kant op. 

Wat een avonturen he...Blij dat ik deze week had besloten om wat zaken uit de diepvries op te eten. Maaltijden die ik ingevroren had. Dus opwarmen en hoppa...Wel goed eten, maar niets koken deze week. 

Nog even nadenken wat ik morgen aandoe al bedacht ik vanochtend dat ik vandaag toch liever krachtig rood droeg. Had ik even nodig als boost. En ademend katoen. En zelf blijven ademen op een normaal ritme. Niet stressen.

Afbeelding van PublicDomainPictures via Pixabay 

Overgrootmoeder

Mijn moeder vertelde dat mijn dochter langs was geweest met haar dochters. Dus voor mijn dochter naar Oma en voor de kleindochters naar Oude Oma (zo noemde ik mijn overgrootmoeder altijd en mijn dochter zegt dat ook zo tegen haar dochters, zo leuk). Alleen rijdt mijn moeder, als overgrootmoeder nog auto en is nog actief en ze waren dus gezellig ergens Pannenkoeken wezen eten en dat plekje dat roept jeugdherinneringen op.

van: Postcards from NL

Daar fietsen wij vroeger met mijn ouders dan henen een keertje in de zomervakantie en was er een grote speeltuin met zo'n hele hele lange houten glijbaan. Heb nog wel een foto daarvan, dat ik helemaal van boven naar beneden kwam gegleden over die verticale latjes van die glijbaan. Met de benen vooruit. Geweldig zicht op de benen dus. Vond het daardoor nooit een leuke foto.

Was ik een jaar of acht. Waren we eerst door de bossen en heide gefietst (voor mijn kindergevoel uuuuuuuurenlang) en kwamen dan daar uit, op die plek. En kregen een ijsje. Mijn ouders hadden vroeger geen auto, niet eens een rijbewijs, dus wij deden alles met de fiets of lopen. In onze stad gingen we nooit met de bus. Maar ze deden dat altijd wel, die uitstapjes.

Zo leuk te horen hoe mijn dochter (en mijn zoon ook trouwens) graag nog even bij Oma langs gaat en dan dingen samen met haar doen waar ze plezier in heeft. Een ritje met de blitse elektrische auto van de vriendin van mijn zoon, maar ook gewoon de aandacht en tijd voor haar. Of gezellig met haar Pannenkoeken eten dus. Simpel, maar mijn moeder vindt dat nou eenmaal het lekkerst. Ze taalt niet naar ingewikkelder zaken. Je doet haar geen genoegen met lekker uit eten gaan en een driegangen menu. Drinken al helemaal niet. Mijn kinderen hebben nog steeds een goede band met hun Oma. Ze is een veel leukere Oma dan dat ze moeder was vind ik. En dat is ook mooi om te zien. 

Mijn zoon vertelde me onlangs dat dit ook kwam omdat ze er vaak in de zomervakanties waren en Opa en Oma dan altijd uitstapjes verzonnen samen met ze. Naar het oude paardenbejaardenhuis in een dorp op fietsafstand, op hele kleine vouwfietsjes erheen, waarop ze extra hard hun beentjes het werk moest laten doen hahah. Opa die altijd graag een ijsje ergens at. Hij 3 bolletjes, de kleinkinderen 1.  Nu zijn het goede herinneringen. 

Voelde me een beetje vrij van de tijd toen ik in de middag een stukje fietste en wat planten kocht om de boel in de tuin wat fleuriger te maken. En gewoon omdat ik daar zin in had. Wat fijn dat dit gewoon kan.

Heb nog wel actief tijd dit weekend aan werk besteed. Een overzicht gemaakt van de stand van zaken van de zaken waar ik verantwoordelijk voor ben. Want ik vrees dat ik het niet allemaal af ga krijgen voor ik met vakantie ga. Ik vrees nog meer dat mijn leidinggevende nul inzicht heeft hoe de zaken ervoor staan, waar de informatie binnenkomt en hoeveel en omdat hij de laatste weken zo vaak een dagje vrij is of niet op kantoor (solliciteren??) dat ik ook vrees dat er straks geen tijd is voor overdracht van alles. Plus dat ik al van meerdere collega's hetzelfde heb gehoord. Afgeraffelde overdracht op het laatste moment. Dus doe ik het maar zelf. Dan ligt het in ieder geval klaar. En reken de komende week op een heel erg drukke werkweek. Dus moet echt bijtanken het weekend, al zoek ik nog naar de juiste brandstof. Tuintherapie helpt!

Maar ook dat ik zelf precies inzicht hou ik wat er nog allemaal moet. Bloedspoed, minder spoed en dat mag degene overnemen die mij waarneemt. En die is nu ook al weken met vakantie. Ik stroom nu over en juist door dat overzicht te hebben en houden, weet ik waar mijn prioriteiten liggen. En dat geeft rust en minder stress. Want als mijn leidinggevende zich daar (kennelijk) niet druk om maakt, waarom zou ik dat dan doen. 

Oh ja...voor de clienten!

Dubbelganger

Op de terugweg naar huis, dacht ik even dat ik de Oekraïense president Zelenksy in de bus zag zitten. Zelfde haardracht, baardje en ook het T-shirt klopte.

Maar wat moet hij hier in de polder? En zo los in de bus, zonder beveiliging? 

Het was erg druk in de bus, maar ik wist dat ik huiswaarts ging, dus een staanplaats de hele weg kon me niet deren. Klaar met de werkweek en vanochtend nog vroeger begonnen, kon ik in alle rust even doorwerken, al is het werk nog lang niet klaar. Man man man...wat een bult werk ligt er. 

Maar nu even niet. Wat dan wel, dat weet ik niet. Niks op de planning (oh...dat klinkt bekend).

Watertekort

Ga altijd al bewust om met mijn kraanwater. Zo heb ik geen tuinslang en kan daardoor ook de tuin niet overmatig bewateren. Gewoon omdat het kan. En ik een kleine tuin heb, dus ook helemaal niet echt nodig. Als het geregend heeft is het gras al snel weer groener dan dat bij de buren. Niet dat het nu geel is. Maar ik sproei dus nooit.

Al het water dat niet gebruikt wordt in de keuken vang ik op, bijvoorbeeld als het water warm moet worden voor de vaat. Die ik trouwens ook maar 1 x per dag doe. Met de hand. De vieze vaat staat in het kastje onder de gootsteen, in de afwasbak. In je uppie maak je niet zoveel afwas en heb ik gekookt in de avond, dan was ik na het eten alles af. Het vaatwater kan daarna ook de tuin in als het afgekoeld is.

Onder de douche vang ik ook het water op, wachtend tot het warm genoeg is. 

Dat opgevangen water gebruik ik dan voor de planten buiten. Of als het een miniplasje is, voor boven het toilet mee door te spoelen. 

Afbeelding van Sven Lachmann via Pixabay 

Zo hoop ik mijn steentje bij te dragen. En ja, zou inderdaad ook minder vaak kunnen douchen. Tijden gedaan toen mijn inkomen heel laag was. Ik douche al kort en voel me pas echt schoon als mijn edele delen even flink met de hogedrukspuit gereinigd zijn. Dat gaat wat minder met een washand. Al gebruik ik al honderd jaar de Indische methode van schoonspoelen op toilet. Met een fles. Als ik het geld zou hebben zou ik een bidet aanleggen. Lekker schoon.

Maar goed; om in De Slimste Mens termen te praten: Wat doet u om bewust met water om te gaan?

Klep en bep

In de ochtend al mijn kleding voor de werkdag erna uitgezocht. Dan hangt het maar klaar. Moest Wilde een witte was draaien en heerlijk dat dit gewoon kan. Machine aan en gaan! En zo fijn dat het lekker buiten kan drogen. Ophangen, omdraaien en het is al droog met dit weer.

Had ik me voorgenomen eerder te stoppen met werken deze week, klapte ik toch echt pas na vijven op de werkdag de laptop dicht. Het is gewoon te druk. Doe ook nog wat werk voor een andere vestiging erbij in verband met vakantie-afwezigheid. 

Plus al die ingelaste besprekingen, daar ben je dan zo weer een uur mee kwijt. Dat gaat af van de effectieve werktijd. Van de week alweer een paar. Ik geef het aan, maar zolang ik nog niet dood neerval, komt er geen op/verlossing. Alle oplossingen zijn namelijk zeker een maand vakantievieren. Hoezee!

En ik merk dat ik wel een noeste doorwerker ben. Nou ja...niet zo vreemd als ik het werk van mijn voorganger die er 40 uur voor had in 32 uur doe en zij had de neiging om nog heel veel/bijna structureel in de avond af te maken. Dat geeft natuurlijk een vertekend beeld. Echt niet dat ik ook nog in de avonden ga zitten werken. Daar betalen ze me zeker niet genoeg voor en bovendien heb ik geen managementfunctie. (Al beken ik; heb net mijn declaratie gemaakt (morgen geen tijd voor ben ik bang) en even een mailtje naar leidinggevende over een bespreking verzonden).

De plek waar ik nu werk; jemig wat wordt daar veel ge-oht! De hele dienst lang kleppen en beppen als er geen clienten zijn en vooral heel veel over de diverse kwalen die men heeft. Pffffff...

Ben echt denk ik nogal stoïcijns en gewoon constant aan het werk, lummel niet weg. Of misschien ben ik gewoon sociaal gehandicapt. Hahah...  En kan ik dat niet  -  praten over dat soort dingen; ik vind het stom, oninteressant en een mutsenonderwerp. En te privé ook om te delen.

De trein had trouwens vertraging en de trein daarna ook, dus de aansluiting op het overstap station die zou ik gaan missen. Voor niets extra vroeg opgestaan. Dus dan maar het boemeltje. Doet er megalang over  (voor mijn gevoel) want stopt bij iedere dikke boom en blijft tussentijds ook nog ergens 10 minuten wachten. Dus die ochtend later - maar nog steeds ruim op tijd - binnen en dan moet alles op tijd, want waar ik nu werk gooien ze de trossen om 09.00 uur los. Dus dan moet ik daar zijn en alle software draaien als er zich al iemand om 09.00 uur meldt. En daarvoor ook nog een partijtje werk doen.

En wil dan ook nog graag eerst even naar de wc en een kop koffie (ook voor de collega's halen dan uiteraard). De beste koffie is dan waar de duurdere betaalden van dit gebouw werken dus daar staat altijd een rij. Bij ons, bij het klootjesvolk, staat er machine die vaker defect is dan dat hij werkt. Of alle bekertje zijn weer op. Maar daar: Echte bonenkoffie, opgeschuimde verse melk, valt me nog mee dat er geen havermelk aangeboden wordt. Of een hartje in de melk is gemaakt. En iemand met een servetje je mond afveegt.

Vond het hartverwarmend dat er zoveel (zoveel heb ik nog niet eerder gehad volgens mij) op mijn Heintje Davids optreden kreeg. En als een goede Heintje kon ik ook nog geen afscheid van mijn eigen bühne en publiek nemen. Voel me gezien en zelfs gewaardeerd. 

 

Lief filmpje he!

Ontspannen dag gehad. Veel in de tuin gerommeld, beetje lezen (kom nog steeds ongelezen stukken uit de weekendkrant tegen en een bibliotheekboek dat steeds leuker wordt) en wat administratie doen. Mijzelf toespreken dat ik vandaag echt niet naar de winkel hoef; alles is er en maak dat eerst maar op. Wees blij en dankbaar dat je volle kasten hebt. En daardoor een dikke reet uiteraard. Maar ook daar betalen sommige dames goud geld voor om die te hebben. Dus ik zit op mijn kapitaal in feite.

Aftellen

Op mijn keukenkalender aan het aftellen tot de dag dat ik even wat langer vrij van werk heb. Lijkt me heerlijk want het lijkt steeds drukker te worden. Degenen die er zijn om ook allerlei zaken af te te handelen zijn met vakantie. Dus alles alleen aan het verwerken. Mijn leidinggevende heeft nul inzicht en net zoveel overzicht wat er precies ligt en binnenkomt. En waar.

Wilde op tijd (normale tijd) weg, belde natuurlijk net op het tijdstip dat ik mijn laptop moet gaan inpakken de ICT man. Trein gemist. Dus van de week even wat compenseren aan uren. 

Enfin; dus wederom later thuis dan de planning, ook nog rekening houdend met de omleiding. Maar ja...het is nou eenmaal zo. Druk erom maken helpt ook niet. Ik neem zelf die telefoon op tenslotte.

Had al bedacht wat ik ging eten, dus dat was makkelijk. Telefoons aan de oplader, nadenken wat ik morgen aantrek en meeneem voor lunch en dan is het wel weer klaar met de 'werk'dag.

Of hier nog wel gelezen wordt dat vraag ik me af en misschien tijd om te stoppen. (De Heintje Davids methode van toch je fans bezig houden...komt ze nog terug voor de 34ste keer?)

Oormerk

Eindelijk eens de rust en ontspannenheid om die oorbellen te maken van een ketting die mijn dochter uit Pakistan meenam jaren terug. Draag eigenlijk geen kettingen, behalve heel soms, maar nooit van het soort dat in de boezem verdwijnt of van die ragfijne voor ranke dames, noch armbanden, maar wel graag oorbellen. Elke dag wel. Net als lipstick. 

En de kleur van de materialen van de ketting vond ik heel erg mooi. Dus omgekat, nadat ik her en der de materialen vond nodig om dit soort oorbellen te maken. Her = is thuis in mijn voorraad. Der = bij de creabeawinkel. Dat soort winkels, net als een ouderwetse winkel met wol en katoen of een stoffenwinkel zijn zeldzaam in de winkelstraat. In mijn dorp/stad zitten er precies nul. Dus moet altijd reizen (of dingen in grote hoeveelheden online kopen, maar ik hou juist van het kunnen aanraken, zien en voelen of materiaal klopt met wat ik in mijn hoofd heb) om zoiets te kopen. 

Maakte eerst een vrij lange variant, maar vond dit 'm net niet worden. Dan is het lekker als ik zelf kan bedenken dat ik beter de korte variant kan maken. Moet ook niet tot uitgescheurde oorlellen leiden!

Lekker hoor, even fröbelen, iets met mijn handen maken. Nadenken hoe het eruit moet gaan zien en dat alles recht onder elkaar zit. In balans dus. Kreeg ook direct weer inspiratie voor toch iets van een ketting, maar omdat ik zaken vond die de inspiratie opwarmden. Wie weet fröbel ik wel een setje (oh...heel erg jaren 80. Het setje!)

Zag een vacature in mijn eigen gemeente voor een beroep waar ik niet al te lang geleden mee te maken had. Zat ik aan de andere kant van de tafel. In een hokje waar de stoelen en tafel aan de grond waren vastgeschroefd. En voelde me heel klein en geheel niet meer 'in controle'. Zou ik solliciteren? Ben ik daar geschikt voor? Zoekt men wel een ervaringsdeskundige? 

Mmmm...nog even laten bezinken en er is nog wel tijd als ik zie voor welke datum er gereageerd moet worden uiterlijk. Maar zou dat niet ironisch zijn? 

F1 bekeken online. Altijd weer spannend en zo leuk om ook online commentaar te lezen en te geven. Voel ik me niet stille Willie. En Max Verstappen gewonnen, terwijl hij vanaf positie 10 kwam. Joehoe!!!

Outfit voor naar kantoor al bedacht en klaar gehangen. Later ook de lunch klaarmaken. Ben een van de weinigen die nooit naar de kantine of bij de vele vreettenten buiten eten gaat halen. Echt nooit. We eten wel samen hoor. Wil niet in de verleiding komen, er ook niet aan wennen en bovendien vind ik het allemaal te duur. En ik denk dat ik gewoon te krenterig ervoor geworden ben. Reken direct door wat dit mij zou kosten per dag en week en voor een heel jaar. En dan werk ik voor een doelgroep die juist op hun budget moet letten. Alsof - en laat dat alsof maar zitten - men zich daar weinig voorstelling van kan maken hoe het als je weinig ruimte in je budget hebt. Maar ook hoe snel je in de afgrond kan donderen als alles tegenzit.

Zeg het nog maar eens; weinig ervaringsdeskundigheid aanwezig. Al had ik van de week wel een prettig open gesprek met een collega hierover. En snap nog beter hoe mijn bedrijf wegkomt met lage salarissen.

Nog even mijn nieuwe busabonnement op mijn OV-card zetten (zo stom dat dit niet automatisch kan, nu maar hopen dat de OV automaat bij de Appie werkt!) en dan geen dringende zaken meer. Dat is ook wel prettig. 

Oh ja, alle vuilnisbakken legen, want morgen wordt de klikko geleegd dus die eerst, voor ik op mijn fiets richting busstation ga, die bij de stoep zetten.