Vanochtend direct mijn innerlijke to-do lijst gemaakt, wat moest er vandaag gedaan worden.
Mijn A-team opgetrommeld; me, myself and I en aan de slag met diverse varkentjes die ik moet wassen.
Medicatie geregeld - gebeld en klaar. Vanmiddag kan ik dat al ophalen.
Formulieren invullen - Mijn timer gezet en ingevuld wat ik in die tijd kon invullen. Klaar voor vandaag. Klaar, niet meer tijd in investeren!! Morgen weer een rondje.
Bellen wat is inlevertermijn - ook maar weer straks doen. NEE: Burgerlijk ongehoorzaam zijn en ook eens die feestdagen voor me laten werken. Wees eens meer als Sharon Stone op het politiebureau!!
Kreeg van mijn woningbouwvereniging een algemene brief, die naar alle bewoners is gestuurd neem ik aan, over hoe een tuin eruit hoort te zien. Serious??
"De tegels zijn heel en liggen netjes in de tuin"
"Uw buren mogen geen last hebben van alle planten"
"De boom moet op minstens 2 meter van de erfgrens staan"
Pfff.... Sommige struiken en bomen stonden al in mijn tuin toen ik er kwam wonen, staan niet echt op de aangegeven afstanden. Ik zaag en snoei me al te pletter om de tuin in toom te houden. Sommige buren zeuren over alles en overleggen nooit over het plaatsen van een schutting. Die staat er opeens.
Ik merk dat ik me opwind over zo'n brief en dat ik me aangesproken voel hierdoor.
Maar dat is nergens voor nodig. Dus hou daar mee op, nu! en laat die brief maar lekker waaien in de oud-papierbak.
Ga nog even nagenieten van het feit dat je gisteren energie had om iets moois te bekijken. Dat je je niet liet afhouden door angstige gevoelens, maar bent gegaan. En hebt genoten. Nog niet voluit (want waarom niet een heerlijk kopje koffie ergens?), maar dat moet ik ook nog leren. Want ben ik blij dat Bertiebo me wees op dat Playmobil van Marten en Oopjen. Daar kan ik met een glimlach naar kijken.
Alles wat me doet glimlachen (oh die filmpjes van kleindochter, haar lieve krullenkopje en hoe ze me doet denken aan mijn dochter toen ze die leeftijd had) dat werkt zo veel keren beter dan ingaan op angstige gevoelens. Want dat zijn maar gevoelens en die spoelen zo weer weg.
Je bent er nog steeds. Misschien wel passend in deze dagen, dat je je, net als Sharon, niet in je kruis moet laten grijpen. Alleen als je dat lekker vindt natuurlijk.
Kreeg van mijn woningbouwvereniging een algemene brief, die naar alle bewoners is gestuurd neem ik aan, over hoe een tuin eruit hoort te zien. Serious??
"De tegels zijn heel en liggen netjes in de tuin"
"Uw buren mogen geen last hebben van alle planten"
"De boom moet op minstens 2 meter van de erfgrens staan"
Pfff.... Sommige struiken en bomen stonden al in mijn tuin toen ik er kwam wonen, staan niet echt op de aangegeven afstanden. Ik zaag en snoei me al te pletter om de tuin in toom te houden. Sommige buren zeuren over alles en overleggen nooit over het plaatsen van een schutting. Die staat er opeens.
Ik merk dat ik me opwind over zo'n brief en dat ik me aangesproken voel hierdoor.
Maar dat is nergens voor nodig. Dus hou daar mee op, nu! en laat die brief maar lekker waaien in de oud-papierbak.
Ga nog even nagenieten van het feit dat je gisteren energie had om iets moois te bekijken. Dat je je niet liet afhouden door angstige gevoelens, maar bent gegaan. En hebt genoten. Nog niet voluit (want waarom niet een heerlijk kopje koffie ergens?), maar dat moet ik ook nog leren. Want ben ik blij dat Bertiebo me wees op dat Playmobil van Marten en Oopjen. Daar kan ik met een glimlach naar kijken.
Alles wat me doet glimlachen (oh die filmpjes van kleindochter, haar lieve krullenkopje en hoe ze me doet denken aan mijn dochter toen ze die leeftijd had) dat werkt zo veel keren beter dan ingaan op angstige gevoelens. Want dat zijn maar gevoelens en die spoelen zo weer weg.
Je bent er nog steeds. Misschien wel passend in deze dagen, dat je je, net als Sharon, niet in je kruis moet laten grijpen. Alleen als je dat lekker vindt natuurlijk.
3 opmerkingen:
ik vind dat je een super A team hebt:-)
top gedaan...
Wat een stomme brief! Gewoon bij het oud papier en niet meer aan denken.
Goed dat je al je taken in stukken hakt, morgen weer een dag.
Fijne Pasen!
Met zo'n algemene brief voelt vast iedereen zich aangesproken.
Ik kreeg vorig jaar een brief over het pad dat langs mijn tuin loopt (30 meter wel) dat de buren gebruiken om achter hun huizen te komen. Of ik wel wilde zorgen dat het vrij was van takken en gebladerte want dat was mijn plicht. Die mensen mogen geen last hebben van mijn planten. Pffff... was het net allemaal gedaan. Kon het echt niet uitstaan! Dus ik bellen, bleek dus een standaard brief rond die tijd te zijn aan bewoners van woningen met een zijpad. Maak me niet meer druk hoor..
Een reactie posten