Keuzes

Ze was erg blij met haar jas. Van duur materiaal gemaakt en dat hield haar droog in de regen. Ik liep in mijn 'goedkopere" en vooral oude jas naast haar en werd nogal doorweekt door de bui. Was eigenlijk wel jaloers op de goede jas van haar. Dat is geen mooie eigenschap van mij, jaloers zijn. Niets menselijks is mij echter vreemd. Dus ja, ik had eigenlijk ook wel zo'n 'goede' jas willen hebben.

Ze vertelde me dat als haar wasmachine kapot gaat ze hoopt dat ze een bijdrage krijgt vanuit de gemeente (bijzondere bijstand) om een nieuwe te kunnen kopen, want dat heeft ze niet op haar spaarbankboekje staan. Zij heeft wel een nogal volle kledingkast. Die regelmatig wordt aangevuld. Zij maakt dus de keus om haar geld uit te geven aan haar uiterlijke verschijning. Snap ik ook nog, want prachtige vrouw en haar uiterlijk is heel belangrijk voor haar. Genoeg onzekerheden en paniek en angsten in haar leven. Dus ik snap het. 

Mijn keus is dat ik liever geen nieuwe dure jas koop, maar wel mijn zelfstandigheid heb en hou om wel een apparaat te kunnen vervangen. Dus geen stress daarover te hebben. Want die aanvraag kost zeker 8 weken om behandeld te worden en dan moet je nog maar afwachten of er positief op gereageerd wordt. In mijn gemeente heb ik dat soort aanvragen (van clienten van mijn vrijwilligerswerk) wel afgewezen zien worden. En dan is 8 weken zonder wasmachine best wel lang. En daarna nog langer, want het geld waarop je eigenlijk al rekende, dat komt niet.

Door een verkeerde want budgettair vriendelijker keus bij het nemen van een ziektekostenverzekering,  moet zij dit jaar haar onverwachte kosten voor de fysio zelf betalen. Wat ze eigenlijk niet kan. Dus gaat ze minder vaak dan zou moeten voor haar gezondheid. En heeft ze daardoor een veel langer traject nodig. Dat vind ik zo rot voor haar. Daar helpt die leuke jas haar nu geen moer bij. Ja, dat ze niet zeiknat bij de fysio aankomt, maar dat is het dan ook.

En dus stuurde ik haar een vol zegelboekje van de Appie op. Inwisselen en wel naar de fysio gaan. (Dat kost een heel boekje, één sessie) Want juist dat verdient ze. 

Wel voelt het een beetje zoals de gelijkenis van de meisjes met de olielampjes. 

Maar ook zie ik dat ik neig naar zelfgenoegzaamheid. IK heb het goed geregeld. Kijk mij weer eens verstandig zijn. Maar is dat wel zo? Want die jaloersheid over dat zij zichzelf wel mooie en goede dingen gunt en de vanzelfsprekendheid - dat zij ook echt vindt dat zij dat verdient - die vertelt mij ook wat. Altijd en eeuwig verstandig zijn. Niet mooi, maar zoooooo verstandig. Het wijze meisje met zelfs nog reserve olie voor haar olielampje als de olie op is. 

Booooooooooooooooooooooooring!! 

Misschien tijd om die verstandigheid eens een beetje te laten varen. Wat meer met je hart te leven. Weet ik veel. Heb ik wel een hart? 

Ondertussen belde ik de tandarts dat ik nog geen rekening had ontvangen van mijn hamsterwangbehandeling een maand terug en de assistente stuurde mij die per e-mail. Had de tandarts inderdaad nog niet gedaan. Direct maar doorgestuurd naar de zorgverzekering. Allemaal super verstandig. 

Was trouwens blij dat ik had gekeken op zijn site wat de kosten zouden kunnen zijn en een proefberekening gemaakt. Die viel veel hoger uit dan de rekening, dus dat valt mee. 

Administratie ook weer bijgewerkt. Alles loopt nog, geen achterstanden. Studietijd keurig gedaan vandaag. Ik weet hoe ik de komende twee weken door kan komen, in de nieuwe strengere Lockdown. 

Zou ik een tatoeage nemen: "Verstandige Vrouw" op de linkerbil? Ruimte zat! Kan een halve roman op beschreven worden. Met een roosje erbij. Wat zeg ik: Een hele rozenboog. Wel roestvrij staal, want verstandig!