Dag tante!

Het regent heel hard hier, dus een goede optie om dan direct na het douchen en aankleden boven te stofzuigen en de badkamervloer te dweilen. En alle kleedjes in de was te mieteren. Daarna nog de benedenverdieping gestofzuigd en tijd voor een kop koffie. Of nee, eerst nog de Liturgie van de begrafenisdienst van mijn tante inscannen voor mijn broer, die er niet bij kon zijn. 

Wel wilde, maar hij had net een aanrijding met een hert (hijgend hert was de bossen in gesprongen daarna) gehad, dus ook bijna dood als hij niet keihard geremd had, zijn auto wel zwaar beschadigd vertelde hij me, die avond voor de familie-meeting, mega-drukte en druk op zijn werk (overname en mag ik dan blijven?) en als ik het zo van een afstandje bekeek, tegen een inzinking aan mede door alle gezeik rondom "Wie Doet Wat voor Moeder". Hoorde vooral veel van hem dat hij heel moe was. Heel moe. En niets meer leuk vond. 

Dus blij dat hij verstandig was en gekozen had om er niet live bij te zijn. Want denk echt dat hij dan teveel van zichzelf zou vragen. 

Was een mooie begrafenis, dat hebben mijn nicht en haar dochter goed gedaan. Een witte kist beschilderd met wilde bloemen en klaprozen en hier en daar een vlinder. Zo speels en zo niet passend bij de nogal zware dienst en een dominee die me direct deed denken door zijn uitspraken aan "Onze God is de beste". (Hoorde dus ook dat liedje van Van Kooten en de Bie in mijn hoofd). Wat ook nogal grappig was met mijn moslimdochter naast me. Maar enfin; daar ging het allemaal niet om. 

Blij dat er veel belangstellenden waren, want de familie is heel klein. Niet onze kant, die juist weer niet. 

Heb gecarpoold met mijn zoon, zijn vriendin en mijn dochter. Was nog even grappig in de ochtend, want opeens zag ik een huurauto voor de deur en mijn ex uitstappen. Heuh....gaat hij ook mee? Maar mijn dochter gaf aan dat zij die auto voor haar vader en zijn gezin had geregeld en haar halfzusje had bij haar gelogeerd. Haar eigen auto stond in de garage bij haar werk. Dus ook nog gecondoleerd door ex, die mijn tante ook nog heeft gekend.

Mijn neef, de zoon van mijn tante is niet helemaal goed in zijn hoofd vanaf zijn geboorte al en onderweg zei mijn zoon dat hij altijd zei; als hij mijn geadopteerde familie zag: Oh, daar zijn de negertjes ook weer. Hij heeft het denkniveau van een 10 jarige en geen filters. De zorg voor hem, was een grote zorg voor mijn tante. En nu voor mijn nicht.

Tijdens de dienst en op de begrafenis begon hij een paar keer helemaal uit zijn plaat te gaan. En dan keihard roepen en huilen, maar goed; duurde niet lang en hij werd gelukkig niet agressief. Zijn zus kon hem weer kalmeren. Het is een hele grote man die onvoorspelbaar is in zijn reacties. 

Mijn moeder had een stukje over haar herinneringen aan haar zus geschreven en verzocht (nou ja, via een broer in die kut-familie app) of ik dat wilde voorlezen tijden de dienst. Dus gedaan en blij met mijn waterproof mascara. Maar geraakt worden omdat je weet dat je tante dood naast je ligt in die mooie kist beschilderd met bloemen en dit afscheid voor altijd is, dat is normaal. Dus vond het niet hinderlijk dat ik af en toe even moest stilhouden. In het openbaar spreken kan en durf ik. 

Gooide er ook nog wat humor in wat gewaardeerd werd (ik lijk nu wel een cabaretier die een try-out doet!!), maar die dominee was nogal van de zware kant, dus even wat meer van mijn tante (en ook moeder, die kan af en toe ook droog zijn) erin stoppen.

Image by Ralph from Pixabay

De hele week was het prutweer, maar op haar uitvaart was het zonnig en droog. Wat past bij het karakter van mijn tante. Niet somber, maar altijd kijken naar de zon achter de wolken en de mooie dingen van het leven.