Moet naar mijn moeder want, volgens mijn jongere broer, heeft ze een mededeling voor alle broers en zussen. Een zus is al afgehaakt; geen tijd en eigenlijk geen zin gaf ze aan mij aan. Andere zit in het buitenland, die was er onlangs, maar toen was er niets te mededelen, ondanks mijn herhaalde verzoeken om dat dan wel te doen. Maar vond men, daar kon mijn moeder niet tegen. Te druk voor haar.
Kom er niet achter wat de dienstmededeling is. Wel ben ik bang dat mijn steelzus wat bekofstoofd heeft en mijn moeder daar braaf in meegaat. Heb geen vertrouwen in mijn familie, het verleden leerde me dat ze bepaald onbetrouwbaar zijn gebleken. Met name met geld van anderen.
Maar met een broer die alleen met moeder naar de notaris gaat, ons niet inlicht daarover totdat ik de betaling zie en dan alleen aan mij vage uitleg geeft, vind ik het niet zo vreemd. Diezelfde broer zegt ook dat mijn moeder wil dat hij de bankgemachtigde wordt. Vraag ik dit aan mijn moeder dan is het niet waar. Alles moet zo blijven. Dingen zijn al geregeld bij de familienotaris.
Ook wil steelzus weer kunnen pinnen. Vindt zij. Dat lijkt me niet. Nul vertrouwen, maar het hele verhaal van stelen hebben mijn Scandinavische broer en ik verzonnen. Jammer dat de feiten op tafel liggen. En nog meer jammer dat mijn broertje toen niet direct iedereen heeft ingelicht. Ook hij is opgegroeid met bedekken met de mantel der liefde.
Wat haat ik dat kleed waar we alles onderschuiven. Mijn man mishandelde me - onder het kleed, mijn broer verkracht me - onder het kleed...Frisse zaken daar onder dat kleed. Ongetwijfeld heb ik daar zelf ook zaken onder verstopt. Als we maar als een leuke hartelijke familie naar buiten toe over komen.
Oh ja, doe je niet meer mee, wat ik heb gedaan door duidelijk partij te kiezen voor mijn zus toen die haar verhaal vertelde, dan lig je uit de Happy Family en ben JIJ raar. Nou...dan ben ik dus maar liever raar al jarenlang. Ga mijn eigen weg en doe niet mee. Dat wordt me enorm aangerekend.
Dus niets te verliezen en maar volledige openheid eisen.
9 opmerkingen:
Ach lief mens,
Kleed of niet, iets benoemen is heel vaak not done en maakt dat jij niet gezien, gehoord of wat dan ook wordt.
Dicht bij je zelf blijven.
Digi-knuffel 🙂
Ik blijf het onvoorstelbaar dat families elkaar zulke vreselijke dingen doen en vooral bek dicht, het is niet waar, haha jij hebt altijd van die rare verhalen, je bent altijd aan het stoken. Familie is voor mensen zoals wij het kutste wat ons overkomen is. en hoe kunnen we anderen vertrouwen als je familie zo was/is. Dikken knuffel lieverd.
Familie hoort een plek te zijn waar je (zo) veilig (mogelijk) op kunt groeien, je basis van waaruit je later alleen de wereld in kan. Dat dat niet altijd zo is, is wel heel erg.
Ik hoop dat het vandaag een beetje meevalt, en dat je ook sommige dingen langs je af kunt laten glijden zonder dat ze je raken.
Ik begrijp werkelijk niet dat je het contact met het grootste deel van je familie nog onderhoudt. Breek met hen die je leed bezorg(d)en! Je hebt vreselijke dingen meegemaakt in je leven, nu ben je een redelijk onafhankelijk mens met 2 leuke kinderen en twee lieve kleindochters. Zolang je het negatieve deel van je familie in je leven houdt, zal het niet beter met je gaan.
Je moeder zal niet voor jou kiezen, leg je er bij neer en leef je eigen leven.
Thea
Hallo onbekende .Wat ik jou toewens is dat je ooit de moed hebt om alle negativiteit te verbannen uit je leven. Het gaat je lucht en blijdschap opleveren. Groetjes van Brigit
Ik ben het volledig met Thea eens. Laat ze los, leef jouw leven. Makkelijk zal het niet zijn, maar je zal je ook opgelucht voelen na verloop van tijd. En echt... je zal niet de eerste zijn die breekt met broer of zus of ouder(s). Ik heb geen contact meer met mijn broer. Hoe verdrietig ik dit ook vind, het is beter voor mij en daardoor ben ik nu een stuk minder gespannen dan voorheen. En zo gaan die dingen helaas.
Je eigen weg gaan,is al een eerste stap. Maar misschien moet je er meer nemen,om werkelijk jezelf te kunnen zijn
Moeilijk hè. Ik zit in een zelfde situatie, ben wel een stuk jonger, maar wat een gedoe. Mijn vader overleed dit jaar en hoewel hij de familie dictator was, blijkt mijn moeder een hele verknipte vrouw te zijn die ontzettend ziek gedrag vertoont. Ik ben al 25 jaar bezig met afstand nemen en mijn eigen leven opbouwen en heb daar veel hulp bij gehad. Dat helpt nu om het me niet al te zeer aan te trekken en er een beetje boven te cirkelen. Toch vind ik het opnieuw ontzettend erg dat er zoveel onrecht in een familie kan zijn. Ik kan niet leven met onrecht en snap er ook niks van. Dat doe je toch niet??? Ik had gehoopt dat het met mijn vader uit zou sterven. Maar het zit te diepgeworteld in verschillende familie leden. Ik heb niet de illusie dat DE waarheid boven tafel komt en dat er recht zal geschieden. Niet zolang mensen niet kiezen voor gezonde gedachten en gevoelens, maar geleid worden door wrok, trauma, wantrouwen en egocentrisme. Maar ik vind het wel gruwelijk pijnlijk en ook eenzaam. Sterkte jij met je rug recht houden en te doen wat nodig is en te laten wat nodig is!
Ik lees nu pas je blogs van de laatste keren.
Maar ik sta dus nog meer achter wat ik je gisteren appte: stap uit de groep. Kies voor jezelf. Het levert je niets anders op dan irritatie en verdriet. Je kent mijn voorgeschiedenis. Ik begrijp dat zulke beslissingen niet over 1 nacht ijs worden gemaakt. Maar mij gaf het enorm veel rust, toen de knoop eindelijk doorgehakt was.
Een reactie posten