Geen stroom

Werd gisterenochtend gevraagd of ik na mijn werk even een paar uurtjes op mijn kleindochters kon oppassen. Dus sprak af dat ik naar het werk van mijn dochter zou reizen, vanaf daar konden we de kinderen uit de opvang ophalen en dan kon zij haar ding doen. En ik eten met de kinderen en ze naar bed brengen.

Ze had voor een nichtje van een vriend cupcakes voor haar verjaardag gemaakt en moest alleen nog de versiering erop maken en spuiten en dan konden ze gebracht worden. 

We waren net 2 minuten binnen of alles werd donker. Lichten uitgevallen. Geen kortsluiting, want we waren nergens nog aan geweest, alleen de lampen aan gedaan. 

Hoe moest ze nu zonder mixer haar cupcakes nog versieren? Een buurvrouw kwam ook al informeren of bij haar ook niks het meer deed. In het hele gebouw was alles uitgevallen. Ook aan de overkant was het donker. 

Hele plan van mijn dochter dreigde in het water te vallen. De stroombeheerder gaf aan dat er inderdaad storing was en dat kon tot rond 22.00 uur duren. 

Dus stelde ik voor naar mijn huis te gaan (woon in andere stad) en aangezien ik een mixer heb dat ze daar haar baksels en versiering verder afmaakte. Kinderen konden bij mij eten en eventueel wel blijven slapen als het laat werd. 

En het was al later dan de bedoeling was. 

Bij mij thuis kwam ze erachter dat ze haar spuitzak en spuitmondje niet meegenomen had. Gelukkig had ik, na pogingen met een dikke plastic diepvrieszak en een spuitmondje uit mijn keukenla, nog een heel oud plastic ding waarmee je 3 cupcakes per keer kon versieren (qua inhoud heel klein) en eerst ging dat niet zo soepel, maar uiteindelijk had ze alle 50 stuks versierd. Zag er fraai uit. 

Zij vertrok, ik zette de Harisa-soep op die ze mee had gegeven en de kleindochters waren alweer lekker aan het knippen en fröbelen. En toen ze ook nog de tas met de Barbies van boven erbij haalden was het helemaal feest. Want de oudste wilde graag een topje en rok voor een Barbie maken (van vilt), dus ik hielp met knippen van de stof en al snel was ze blij met het resultaat. Ze knipte nog een hartje uit papier. Leuk op het topje!

Ondertussen lekkere soep eten. Ik deed er Nederlands volkorenbrood bij (nee Oma, doe maar zo, niet geroosterd) en dat vond de oudste zo heerlijk, die wilde nog wel een sneetje brood. De ander liever nog wat soep. Daarna deed ik de afwas, de dames speelden lekker verder en het was gezellig. 

Lekkere chaos in de huiskamer, want ook nog even met Lego spelen. Maar alles kan weer opgeruimd worden uiteindelijk, dus maakte me niet druk. 

Ook Ken kreeg een broek. Dan leek het weer wat. 

Mijn dochter belde dat ze nog een kwartiertje rijden van ons vandaan was, dus zorgde ervoor dat de dames hun schoenen weer aanhadden en jassen. Alle spullen van mijn dochter afgewassen en klaargezet in een grote tas dus ze konden zo door naar de auto en naar huis. 

Toen ze thuiskwam deed gelukkig de stroom het weer. Maar dat was inderdaad rond de tijd die Liander had aangegeven. 

Ruimde de zaken weer op en was blij dat ik haar even kon helpen. En dat ik die dag in de middag thuis werkte, dus zo flexibel kon zijn. Stopte gewoon netjes op einde werktijd, maar hoefde niet nog extra te reizen vanuit werkplek en kon mijn spullen laten staan. Opruimen kon daarna wel.

Vanochtend nog even de laatste snippers gekleurd papier (overal hartjes op getekend, zo lief!) opgeruimd en verheugen op een lunch met een vriendin later op de dag.

Die lunch kon helaas niet doorgaan. Geen treinverkeer op het traject vanwege een aanrijding. Doen we het wel een andere keer en ik belde mijn reservering af waar ik had bedacht te gaan lunchen.

Dus flexibel zijn en blijven is het toverwoord en dan komt alles toch nog wel weer in orde. Op de één of andere manier. 

Toen belde in de middag mijn zoon. Of hij het ledikantje voor zijn dochter kon ophalen (stond hier gestald) en in hun nieuw huis kon zetten en oh ja, even de skispullen hier weer stallen, die zou hij dan van de week weer ophalen, anders kon bedje nu niet mee. Skispullen bij vrienden bij mijn stad opgehaald. Dus hij en zijn vrouw kwamen en snel langs, haalde bedje op en vertelden hoe 'vreemd' het voelt als hun kindje naar de opvang is. 

En eind van de week ga ik een paar uurtjes oppassen, dus ook daar even wat afspraken over gemaakt. 

Toen ze wegreden kwam zijn halfbroertje nog met een aantal vriendjes door de straat fietsen. Dus ook even aangesproken. Qua leeftijd kon hij zijn vader zijn. Zo zag ik hele familie weer even. 

En toch kakte ik een beetje in. Energie een beetje weg. Nog even maar de vloer dweilen dan is het a. schoon en b. ruikt het naar gedane arbeid. 

Kon verder niets leuks verzinnen. Maak het dus maar even gezellig voor de avond en dan lekker op tijd slapen.