Magneetvork

Toen ik voor een ontbijtje en even rondkijken naar de Ikea wilde, stond ik op tijd op (moest bijna mijzelf dwingen - doe eens iets anders dan normaal!! Kom op!!) en was ook - gelukkig - op tijd bij de bushalte. De bus had vertraging, dus gaf de app aan dat ik mijn trein naar de Ikea niet meer kon halen. 

De bus reed lekker door en ik was op de ETA op het station en wist waar ik moest zijn, dus haalde mijn trein. 

Op naar de Ikea dus, je ziet het al liggen vanaf de halte. Daar de zij-ingang in en daar was een versperring. Gelukkig zat er wel een medewerker bij een service (afhaal) balie en die vertelde dat ze pas een uur later open gaan. Oh echt?

En het restaurant over een half uur. 

Had ik beter dus die volgende trein kunnen pakken.

Zo lang was ik er dus al niet meer geweest en natuurlijk een beetje dom dat ik niet eerst na had gekeken hoe laat het feestje begon. 

Maar even buiten, in een mager zonnetje, staan wachten. Kon ik zien hoe mensen hun auto parkeerden (oh, verlangde toen ook even naar een auto, hoe eenvoudig en makkelijk alles weer meenemen naar huis) en nog ruim een meter ruimte achter hen hadden tot einde vak. En dat met moderne auto's met parkeerassistentie en een oplader. Verbazingwekkend altijd weer. 

Eindelijk mochten we Ikea in. Gooide mijn winterjas in een kluisje en hoppa, naar het restaurant, waar het gelukkig nog niet heel erg druk was. Ook het goedkope Ikea-ontbijt was verdwenen (toen, in het stenen tijdperk voor maar 1 euro) en dus maar zonder miepen wat zaken uitgekozen die me lekker leken, maar achteraf blijf ik het toch het beste doen op mijn havermout met lijnzaad en sojamelk en diepvriesfruit. En een snufje kaneel. 

Toen ik een beetje met mijn bestek aan het rommelen was, zag ik dat de vork en het mes aan elkaar bleven kleven. Alsof er een magneet in de uiteinden zat. Zo grappig. Als je alleen bent moet je ook altijd weer even nadenken als je nog een keer koffie haalt (jahaaaa...gratis voor family-leden) en je boeltje onbewaakt laat staan. Zo zag ik veel stellen en families waar er dan eentje de opdracht bijtanken had. En de rest lekker kon blijven zitten. Zag iemand wel drie keer koffie halen. 

Had daarna eigenlijk weinig zin in een speurtocht door de Ikea, ook omdat ik hierna op een vooraf afgesproken tijdstip bij mijn zoon moest zijn en ik geen vervoer had voor eventuele grote stukken. 

Dus alleen twee kaarsen gekocht en een set siliconen afdekdoekjes voor potjes in de koelkast.

Wel leuke tuinmeubelen gezien, maar dat bleef bij kijken, kijken en niet kopen. Miste een beetje de lol van het rondneuzen. Wat jammer was, want had me er lang op verheugd. En werd een beetje gek van het verplicht de hele route moeten volgen, zelfs met afsnijden van die langere route. 

Zag ook alleen nog maar zelfbedieningskassa's. Geen enkele kassa meer waar een mens je spullen over de scanner haalde en je nog even goedemorgen kon zeggen. 

Voelde me een beetje Bor de Wolf. Vooral met al die stellen of families. Gelukkig had ik een uitermate leuk vooruitzicht voor de rest van mijn vrije dag.