Kkoud

Toen ik vrijdag-ochtend langs de grote thermometer reed met de bus, gaf hij 1 graden Celsius aan. En zag ook autobezitters hun voorruit krabben.

Was blij dat ik toch maar handschoenen op de fiets had aangedaan. 

Had uitgebreid en telkens weer mijn treinschema bekeken. Een hele treinverbinding was eruit gehaald en gisteren toen ik in de middag thuis werkte, kreeg ik meldingen dat de trein vanuit mijn werkstad 23 minuten vertraging had en dat liep op.

Zo blij dat ik al thuis was. 

Gelukkig reed ''mijn'' trein normaal en terug idem. Alleen waren de passagiers minder normaal. Een stel ballerige jongens had de boombox bij zich en door mijn oortjes heen die op afluisteren audio stonden ingesteld,  hoorde ik hun rukmuziek. Zelfs iets van A. Hazes. 

Maar het deerde me niet; was lekker op weg naar huis na een hele drukke werkdag die er nogal vreemd uitzag want in de middag was ik met maar één collega op kantoor. Die ook nog rond 16.30 uur vertrok. Lekker rustig dus. Ik begon direct met zaken afronden, afwassen en stipt 17.00 uur (lijk wel een ambtenaar) ook de deur uit, nou nee, nog even rustig naar het toilet, rustig opruimen en klaar voor de nieuwe week straks. We moeten voor clienten tot 17.00 uur bereikbaar zijn telefonisch namelijk. 

Een verschil ook met werken aan de balie waar iemand de halve ochtend via Facetime met haar familie aan het communiceren was. Op de speaker. Ik verbaas me over al die zaken, maar ik ben geen leidinggevende, dus het zal wel. 

Maar heel veel achter elkaar kunnen doorknallen. Rond de inkomende telefoontjes. Zo raar dat de leidinggevende die dag nog steeds met zo weinig mensen inkleedt. Valt er eentje uit dan is het meteen druk voor diegenen die wel aanwezig zijn.  In het gebouw waar wij werken is vrijdag de dag dat men lekker thuis werkt of vrij heeft. Erg leeg overal. 

Even nog snel een boodschapje gehaald en toen was het echt donker toen ik thuis was. Mijn soepje opgewarmd, lekkere salade met falafal erbij. Heerlijk. Ondertussen de was aangezet en mijn relax (lees nachtkleding) aangedaan. 

Heel bewust allemaal, om alle werkstress achter me te laten. 

Op de terugweg zag ik trouwens dat het 8 graden was. Maar toen scheen de zon nog net op het dak van dat gebouw. 

Zaterdag-ochtend meteen maar de bovenverdieping gestofzuigd. Vrijdag-avond nog een was gedraaid, direct toen ik thuiskwam en opgehangen (al was ik wel aan slapen toe merkte ik, maar toch maar even doen).

De buitenramen aan de achterkant ook schoongemaakt. Als de zon er zo hard opstaat, zie je alleen maar zand en stof van de wintermaanden, dus toch maar wel even gedaan. 

Beetje als een kipje in mijn tuin rondgesnoeid; takje hier, takje daar. 

Hoe lekker het is om gewoon buiten te zijn. Niets te hoeven, gewoon fijn bezig zijn met niks. 

En zo dacht ik ''even" één dikke tak van de laurierstruik op de grens bij mijn buurvrouw weg te zagen, die was nogal hoog uitgegroeid en dan zie ik hier ook nog iets en daar en ben ik zo weer twee uur verder. Met een volle groenbak als resultaat, beetje spierpijn, maar heerlijk!!

Nul plantjes nieuw of zo, alleen maar even snoeien en wat kantjes eraf lopen.

Nu is het hier bewolkt, geen zon, maar wie weet komt hij nog vanmiddag. Eerst even genieten van een lekker vers gezet kopje kofie. En ook nu nog steeds koud in de ochtend.