Mijn mobieltje had kuren. Laad niet goed op. Dus ik maakte de ingang voor de usb-kabel, de oplaadport, eerst schoon met een tandenstoker en daarna nog even de stofzuiger erop. Helaas gaf de originele i-phone kabel geen sjoege. Dus bedacht al dat ik misschien dan maar een nieuwe mobiel moest aanschaffen. Geen stress nodig; het kan.
Dit is een ouder model en er komt een tijd dat de apps niet meer ondersteunt worden. En bedacht ook, - hoe rustgevend -, dat het financieel gewoon kon. Dus geen stress; regel het. Niet zo moeilijk doen. Nu eerst lekker slapen. En oh ja, maak een back-up!
Toch herinnerde ik dat ik nog een nieuw laadsnoer had liggen. Dat klikte ik eraan en hoera; een groen blokje te zien. Was dan ook die originele kabel rot? Nog heel zo te zien. Nou ja, de wondere wereld van opladers.
Zou ook nog kunnen overwegen draadloos te gaan opladen. Maar dan moet ik uiteraard eerst zo'n draadloze oplader aanschaffen.
Inmiddels back-up gemaakt. Hoera.
Was opgehangen, straks even bed opmaken. Uitzoeken wat ik morgen voor outfit aan wil en doe.
Lekker even op de fiets mijn (heheh) uitgelezen bibliotheekboek in de brievenbus gooien en was zo lekker aan het fietsen dat ik bij een tuincentrum uitkwam. Gewoon even neuzen. Niets kopen. En geen zin in zware zakken met tuinaarde of iets mee te sjouwen.
En weer terug, eten voor morgen vast maken. Rustig aan. Bed opmaken. En zien dat ik morgenochtend in de regen moet fietsen dus Vera-hoedje klaarhangen.
Inmiddels zijn mijn duimen overuren aan het maken voor een blog-vriendin.
3 opmerkingen:
Misschien zit er ergens binnenin een breuk in het oude snoertje. Gelukkig is het opgelost.
Wat een leuke meevaller dat het met een ander snoertje was op te lossen!
LIEF!
Een reactie posten