Kanwelwaarzijn

Zo, zit u er klaar voor?

Wederom een onnavolgbare aflevering van Kanniewaarzijn, maar dat is het helaas wel. Want weer live contact met de fanclub.

Dat begon al goed; mijn trein stond minutenlang stil op een station voor het station waar ik moest uitstappen. Nee toch? Maar goed; adem in en probeer ook weer uit te ademen in deze supervolle uitpuilende volgestouwde met rolkoffers en touristen-trein.

Gelukkig was ik nog wel op tijd op het kantoor van de fanclub. Meld me netjes op tijd bij de balie, maar daar is in het Grote Afspraken Boek geen afspraak te vinden. Hahah....ook dat is 'normaal'.
Als ik hun eigen brief overhandig, dan vinden ze de afspraak 'opeens' wel.

Dan word ik verwezen naar een setje stoelen die zo onhandig zijn qua design dat er een takelwagen nodig is om me uit te hijsen vrees ik, dus ik blijf liever staan. Dan leef je ook nog langer las ik. Als je staand werkt.

Mij was doorgegeven dat ik tijdens dit bezoek kon regelen dat mijn stopgezette uitkering weer werd betaald en ook nog met terugwerkende kracht. Dat kon niet tijdens een telefoongesprek met een medewerker x, ook al gaf hij aan dat het door de fanclub zelf kwam dat ik kennelijk 'opeens' verhuisd was naar Lutjebroek op Korte Dijk. Maar deze dame, op deze afspraak kon dat allemaal rechtzetten.

Als we naar het zweetkamertje lopen zegt ze nog dat het wel een gedoe was allemaal, met die brieven.

Nou, gedoe, mevrouw.  Dat is een understatement. Want door dit 'gedoe' hebben jullie mijn uitkering stopgezet.

Oh?

Daar bent u niet van op de hoogte, mevrouw?

Apart, want mij is verteld, door medewerker x,  dat ik het met u moet opnemen om mijn uitkering weer te laten voorzetten en ook met terugwerkende kracht.  Per direct.
En niet gehinderd door de haargroei op mijn tanden, leg ik mijn verhaal uit en het kan mij ook niet schelen dat ze me halverwege onderbreekt dat ze dit soort dingen niet regelt. En bijna me wil wegwuiven als een toch wel lastige client. Ik wil dat ze het hele verhaal tot zich neemt. En in actie komt. Voor mij.

Ja, maar daar ga ik helemaal niet over. Ik heb daar geen machtiging voor om dat te regelen. Maar ze zou de informatie doorsturen naar mijn re-integratie contactpersoon. Iemand die ik meer dan een jaar geleden een keertje 10 minuten zag. En een keertje per email verzocht om mijn reiskosten te regelen.
Waarop er - uiteraard - ook niets gebeurde.

Kanniewaarzijn? Nou...bij de fanclub wel.

Dan breng ik ook nog maar weer eens mijn betaling van de reiskosten op tafel. Voor de meesten een bedragje waar ze paar tijdschriften voor kopen. Voor mij een paar keer boodschappen doen. En een principekwestie.

Merk dat de medewerkster niet zo blij is, want dit gaat allemaal van haar tijd af om mij mede te delen dat ik uit de ziektewet wordt geplaatst, want ik heb nog voldoende verdiencapaciteit volgens het rapport van de bedrijfsarts en volgens  de conclusie van haar, de arbeidsdeskundige. Dus einde Ziektewet.

En dit uit de ziektewet plaatsen heeft eigenlijk niet zoveel te maken met weer hersteld zijn, maar alleen maar met de technische mogelijkheid om meer dan 65% te kunnen verdienen als een gezond persoon zou kunnen verdienen met een vergelijkbare opleiding of ervaring. Kijkend naar wat ik de laatste 2 jaar als inkomen heb gehad.
Dit was het inkomen wat nog onder bijstandsniveau lag, dus ja...dat is een makkie natuurlijk, want niemand mag in Nederland onder bijstandsniveau betaald worden.
In theorie.

En in het kader van wij moeten 'slechts de wet uitvoeren' en tsja....of u nu beweert dat u nog helemaal niet 100% hersteld bent en ook de bedrijfsarts aangeeft dat er een aantal beperkingen zijn als u weer moet werken, dat maakt niks uit.

Ze geeft ook aan dat dit raar is, maar ja...zij kan daar ook niets aan doen. Het is de wetgeving.

Ik vraag haar of ze haar werk eigenlijk wel prettig vindt om te doen. En daar krijg ik een zeer besmuikt vreemd klinkend "oh ja hoor". als antwoord op.

Volgende station voor mij is dan de WW of de Bijstand. Of hahaah....toch nog bevredigend leuk werk.

Voorlopig ben ik maar naar een station verderop gereisd en heb daar een paar keer de heen- en weerpont genomen. Geheel gratis. Fijn de wind in mijn haar en ook geheel gratis een zonnetje erbij.

Heerlijk op een bankje gezeten en gekeken naar de zon op het water. En me gerealiseerd dat ik me gek kan laten maken door bovenstaande. Kan. Kan ook niet. Kan me ook, nu, op dat bankje zittend, vrij voelen. (Totdat de huur weer moet worden betaald en de andere vaste lasten hahah).

En thuisgekomen toch maar wel juridisch advies ingewonnen. Want ik als individu, doe er niet toe bij een logge organisatie als mijn fanclub met diverse informatiestromen, die als eilandjes bestaan binnen de club. Zonder bruggen.

En wat helemaal de klapperrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr is: kwam er net een digitaal bericht binnen via het portaal van de fanclub. Dat de uitkering weer hervat is, met terugwerkende kracht.

Geadresseerd op het foute adres in Lutjebroek op Korte Dijk!!  Wel goed voor de lachspieren.

Kanniewaarzijn.