De eerste keer bij hem eten

Zal het nooit vergeten.

Hij helemaal trots dat ik dan bij hem, in zijn kutflat (zijn uitdrukking he..) wilde komen om een hapje te eten. Hij zou voor het avondeten zorgen.

Het viel me op toen ik in de keuken kwam, er geen pannen op het vuur stonden waarin iets te pruttelen stond. Of iets in de oven. Gewoon iets simpels hoor, geen drie sterren menu. Maar ik kwam uit mijn werk, dus dacht dat hij al druk bezig zou zijn. Had net een uurtje in de file gestaan dus was er wel klaar voor.

Toen hij zijn koelkast opentrok viel me op hoe georganiseerd maar ook nog al obsessief netjes het eruit zag. Een voorraad van vooral veel vla en vla en vla. En oh ja. Vla. Geen groenten, geen fruit, geen kaas, geen hartig beleg. Alleen dus die pakken vla. Chocoladevla. En één pak Vanillevla. En 5 repen melkchocolade. De allergoedkoopste.

En een aantal platte pakjes. Die herkende ik niet.

Ping!!!

Kom schat, we kunnen eten. En hij scheurde de Struik-maaltijden open die hij verwarmd had in de magnetron. Niet eens op een bord gedaan, maar zo uit de verpakking op tafel.

Hij begreep niet helemaal goed waarom ik dit niet zo romantisch of zelfs sfeervol vond. Hij at altijd zo. Hij kocht 5 van die maaltijden voor een hele week en op zaterdag kwamen zijn kinderen dan at hij frites en appelmoes met ze en op zondag meestal een gebakken ei. Niets mis mee toch? Dit deed hij al een paar jaar zo, heel goedkoop. Ja, nu moest hij nog één erbij kopen, want die ene at ik nu op. Kwam zijn planning helemaal in de knop. Dat moest ik de hele avond horen.