Doemaarniet

Was er een  bijeenkomst georganiseerd voor de vrijwilligers van de organisatie waar ik enige jaren voor werkzaam was. Of ik zin had om erbij te zijn, want officieel afscheid was er nooit genomen vanwege de Covid-maatregelen. Kon dat ook direct nog gedaan worden. 

Heel even dacht ik 'leuk' totdat de verstandige helft (nou vooruit, kwart) van mijn brein het overnam en ik besefte dat we midden in een mini-lockdown zitten, ga nou niet in grote gezelschappen bijeenkomen dus en gezelschappen waar je niet zoveel van weet ook nog en vroeg ik me af of het voor mij verstandig zou zijn me daarvoor aan te melden. 

Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay 

Wist het antwoord eigenlijk al direct. Nee....doemaarniet. 

Op mijn werk is het advies ook weer, zoveel mogelijk thuiswerken wat ik al vanaf het begin van mijn dienstverband hier doe, dus waarom zou ik nu opeens voor een vrijwilligersbaan al die regels in de wind slaan. Voor een gratis borrelnootje en een roze koek.

Natuurlijk is het fijn om te horen hoe je wordt gemist, maar ja...ik denk dat ze tegen niemand zullen zeggen: blij dat je opgehoepeld bent! En we gaan jou juist helemaal niet missen. Doei!!!

Ga nog wel een keertje op mijn eigen locatie langs om daar afscheid te nemen, met heel erg in mijn achterhoofd dat ik me misschien wel in 2023 daar weer ga aanmelden want geen betaald werk meer (einde contract). 

Dus vuurtjes warm houden. Oh nee...dat heet Netwerken!