Patroonpapier opgezocht, patroon getekend vanuit de basis, patroon overgenomen op patroonpapier. Op de stof gelegd - goed kijken wat het patroon aangeeft, wat betreft stofvouw en recht van draad en zo direct weer verder. Vastspelden. Uitknippen en alweer de aanwijzingen volgen (niet zo eigenwijs zijn altijd Citroen!) en dan ben ik al een heel eind met de verjaardags-jurk voor kleindochter. Inmiddels alles uitgeknipt, garen erbij gezocht en nu alleen nog even checken met mijn dochter of het hoofd van kleindochter door de halsopening kan, anders moet ik er toch iets anders voor verzinnen. De stof is niet al te stretchy.
"Leuke jurk oma, maar ik krijg 'm niet over mijn hoofd!".
Hier komen de hele dag van die kleine maar pittige buitjes over, dus ideaal binnen-hobby-weer en/of lezen. Lekker bezig en zo blijft het hoofd ook redelijk vrij van stressen over werk. Nou ja...nadenken over wat ik aandoe als ik naar de werkplek ga, wat ik meeneem qua lunch (er is wel een kantine, maar heb geen zin om daar in de verleiding te komen zoals de stagiaires doen, die met een patatje achter het bureau zitten) en fruit tussendoor. Allemaal meesjouwen naast de werklaptop en de diverse mappen qua papierzooi, headset etc. Altijd feest. En buiten de spits reizen? Dan ben ik er tegen lunchtijd!
Blijf in het nu. Nu ben je lekker bezig met dat jurkje. Leuke heerlijk dikke tricotstof, zacht van binnen. Ziet er niet uit alsof het gaat uitlubberen bij de naden en zo ja, dan is het kind er waarschijnlijk alweer uitgegroeid.
Hou van 'echte' kinderkleding. Niet van grote mensenkleding die in het klein voor kinderen is nagemaakt. Dat deden ze in vroegere eeuwen trouwens ook al hoor, dus niets nieuws onder de zon, maar in kinderkleding moet je vooral je lekker kunnen bewegen en kunnen spelen vind ik. Ze kunnen hun hele volwassen leven nog serieus moeten zijn. Pakken en stropdassen dragen.
En het mag ook vies worden die kleding en dat vraag ik me allemaal af als ik af toe die mini-me versies zie van de uberhippe mama's.
Afbeelding van Taygun Özbek via Pixabay
8 opmerkingen:
Soms zie ik een baby met mini-spijkerbroekje. Lijkt me zo stug
Ik vind het zo leuk dat je een jurkje maakt voor je kleindochter! Ik ben heel benieuwd naar het eindresultaat!
Ha Cellie,
gaaf, dat je dat kunt: zo'n jurkje maken voor je kleinkind.
Is bij mij nooit gelukt, maar wel breien!
Als het af is... laat je het dan zien?
Ben benieuwd!
Groetjes!
Je kleindochter boft! Ik vind het heel knap dat je zelf een jurk maakt. Ik heb niet eens een naaimachine meer... Ik ben ook benieuwd naar het eindresultaat.
Ik vind ook dat kinderkleding vies moet kunnen worden, dus zaten mijn dochters met de (gekregen) Burberry, Abercrombie&Fitch en Tommy Hilfiger in de zandbak en aan de verftafel :)
Zo leuk dat je dat kan! Een jurk van oma: wow!
Goed bezig!
Een kind moet vies kunnen worden, daar ben ik het helemaal mee eens. Ik trok mijn kinderen vroeger een overall aan als we in de tuin waren. Ze klommen in bomen, speelden met modder en rolden door het gras. Ik vond een overall altijd lief staan en ze hebben ook nog wel boerenklompen gehad, maar kaplaarzen waren een stuk minder glad. Op de klompen gleden ze snel uit.
Woah, naaien met stretchy stof, dat heb ik nooit aangedurfd. Kan dat op een gewone machine?
Een reactie posten