Hot hot hot

Kocht van mijn verjaardags-geld van mijn moeder en korting voor mijn verjaardag van mijn 'vaste' Duitse merk een winterjas. Was wel klaar met die jas zonder rits, met drukknopen, die bij ieder zuchtje wind helemaal openwaait. Niet functioneel, wel grappige stof. Alleen om in te lopen, zonder zijwind, voorwind of achterwind maar mmm...ik beraad me dus nog op een rits erin maken. Want zo maar afdanken, dat doe ik nooit. Niets te verliezen; heb nu toch al een hekel aan de sluiting van de jas.

Deze nieuwe jas, met rits, met goede zakken (ook met rits, dus dan dondert er niets uit tijdens het fietsen)en bovendien waterafstotend en trok ik aan toen ik op mijn fietsje heerlijk ontspannen, want op mijn gemak, naar de kapper fietste. Op afspraak, dus ik wist hoe laat ik aan de beurt zou zijn en wanneer ik me daar moest melden. Voor Corona was dat altijd op de gok en hopen dat het niet te druk zou zijn. 

Op weg erheen had ik het al tamelijk 'warm'. Toen ik na de kapper (heerlijk; waarom doe ik dat zo weinig; nou ja...geen wet van Meden en Perzen natuurlijk; om de 6 weken MOET ik naar de kapper, maar om de 6 (eigenlijk nog meer!) maanden is ook weer iets te overdreven. Tenzij ik lang haar ambieer. Maar daar heb ik het soort haar niet voor. Tot boven de schouders staat het nog verzorgd, daarna - vooral nu ik weer werk - vind ik het zelf wat minder representatief. Al is dat natuurlijk kul. Mijn doelgroep heeft nul euro budget voor de kapper. Dus dat maak ik eigenlijk mijzelf wijs. Plus dat ik alles telefonisch afhandel. En voornamelijk thuis werk. Hahah...hoe hou je jezelf voor de gek.

Anyway. Haalde bij een restaurant mijn verjaardags-verrassing op. Pas toen je ging afrekenen, dus je stond al binnen, had al een keus gemaakt en afstand houden vinden mensen nog steeds niet nodig, pas dan werd je QR code gecontroleerd. Dus volslagen zinloos. En daarna mijn online pasje laten scannen, op de juiste pagina voor de verrassing (korting uiteraard) en daarna betalen. Allemaal met die jas aan; het zweet brak me zowat uit! Mijn pas gedroogde haar van de kapper zag er - in mijn hoofd vooral - niet meer uit! Plofkop en zweetuitbraak.

Jas uit, aan tafeltje zitten en genieten van een kopje koffie met een pompoentaartje. Jaaaaaa, daar zit er weer eentje: een DDD-tje. Achter een taartje nog wel! 

Dikke Domme Diabeet (las ik online in een artikel over overgewicht), zoals ik in de zorg word gelabeld door sommigen.

Dik = ja, Dom = niet echt, Diabeet = helaas wel. Dom slaat natuurlijk op het feit dat 'wij' niet genoeg ons best doen om onze levensstijl te veranderen en daardoor nog steeds Diabeet (type 2 dan...type 1 gaat het niet over) zijn. En zullen blijven. Eigen schuld. Dikke Domme Bult.

Stress is ook slecht en slecht slapen ook. Bugger; werd ik vannacht om 03.00 wakker en luisterde daarna naar Teun en Gijs en hoorde nog net de moeder van Gijs en toen viel ik eindelijk weer in slaap. Maar goed slapen is belangrijk, zeker voor een DDD.

Dat ik vanochtend al rekening had gehouden met dit 'uitje' qua eten, dat ik lekker met de fiets (ouderwets model, zonder accu) erheen reed, dat ik de rest van de dag ook weet dat ik aan mijn tax zit, dat zou in zo'n ballonnetje boven mijn hoofd moeten hangen. Daarom vind ik het vaak ingewikkeld om ergens wat te nemen. Financieel, maar ook kijk die DDD eens. 

Maar langzamerhand geleerd daar schijt aan te hebben. Want over iedereen kan men wel iets op te merken hebben. Of juist helemaal niets. Maak ik mijzelf ietsje te belangrijke DDND. Domme Dikke Narcistische Diabeet.

Pffff..

Liep nog even een boekenwinkel in en zag een te lief Unicorn boek voor kleindochter die over niet al te lange tijd jarig is. Zag ook dat er een aantal winkels niet meer waren en andere ervoor in de plaats waren gekomen.

In de Hema waren de Sint Maarten stokjes in de aanbieding. Je viel erover toen je naar binnenliep. Ik kocht alleen de waxinelichtjes in de aanbieding, want geniet van de zachte lichtjes in de avonden. En het geeft een 'warm' gevoel, zonder dat de kachel direct hoger moet.

Kreeg het steeds heter in die jas, waar ik een T-shirt met korte mouwen en een vest (vooruit, denk toch te dik) onder aan had. Jemig, de vlammen sloegen me uit. Alsof ik weer in de overgang zat! Ben denk ik echt gewend aan een koele omgeving en een niet al te warme winterjas.

Thuisgekomen onmiddellijk jas uit...heerlijk. T-shirt kon je uitwringen (bij wijze van spreken dan) en vest...alles in de wasmachine plus de mondkapjes uiteraard van vandaag. Want opgedroogd zweet brrrrrrrr..

Even zelf door de wasstraat weer en nu weer ontspannen. Wat veel gedaan op zo'n dag. Zonder stress. 

Jas goedgekeurd als winterjas. Alle ritsen had ik al even met een waxinelichtje nagelopen, zodat eea soepel loopt. En testen of dit zo is. Geen vastlopers, Of in de stoflopers. Hoe zit het op de fiets (alleen ben ik niet zo lang, dus af en toe haakt de achterkant over mijn fietszadel, dus opletten bij afstappen. 

Wel eraan denken dat ik me, met die jas,  niet als zo'n Russisch vrouwtje in allerlei extra laagjes hoef te kleden. Want jas is prima en isoleert ook goed.