Eerste

Ziektekostenverzekering nagekeken en aangepast. Gedaan. (Tandartsverzekering eraf, wat ik aan vergoeding krijg is bijna hetzelfde als het premiebedrag).
Begroting 2023 nog scherper gesteld: Gedaan.

Check of toeslagen correct staan, vooral door salarisbegroting 2023. Want wel 3% prijscompensatie!! Joehoe! Gedaan en aangepast. 

Donatie geregeld? Mee bezig. Geregeld.

Nieuwe ordner voor 2023 klaargezet. Ordner van 7 jaar oud in de papiershredder (de inhoud dan, de ordner wordt weer fijn gerecycled, net als de tabbladen).

Leuke dingen gedaan? Nee. 

Zit je weer te wachten tot die niet-gedachten kunnen lezende broer ook eens bedenkt wanneer hij bij mij langs komt en je daarom niks doet? Ja. Passief gedoe. Verander dat nou eens!

Wel aangegeven toen ik bij hem en mijn moeder was, toen hij net aangekomen was, dat ik het leuk zou vinden als hij ook bij mij langskomt tijdens zijn verblijf in Nederland. Oh, had er het jaar bij moeten aangeven natuurlijk. En dag. En tijdstip. Dus ik ben zelf zo vaag. Concludeer ik dan maar. Beter communiceren dus. Van mijn kant. 

 

Hij is alweer vertrokken. En nu moet hij eerst thuis nog 2 uur sneeuwruimen, dus kan even niet communiceren. En er is ingebroken in zijn huis, dus dat gaf hem ook al veel stress. Kan me voorstellen dat hij nu toe is aan...vakantie. Gun ik hem ook. Even een vrij hoofd. Want ik hou van die broer. Maar hij doet dat drukzijn ook allemaal zelf. Gaat de computer van mijn moeder helemaal bijwerken, de hele nacht mee bezig, terwijl mijn moeder nog amper wat doet daarop. En die hele update niet eens opmerkt. 

Dus ja, moe dan, maar van dingen die hij zichzelf op de hals haalt. Mooie spiegel trouwens. Denk dat ik ook wel wat van dat soort trekjes heb. Dingen gaan regelen die voor jou belangrijk lijken, maar waar een ander geen drol om geeft. Of benul van heeft. En dat dus ook niet op waarde schat. Of kan schatten.

Fijne dingen:

Gezellige brunch met de kinderen, vriendin van mijn zoon en kleinkinderen in een restaurant van een hotel met een groot vliegtuig in de tuin.  Ontspannen voor iedereen, alles is te eten, als ik zou willen kan ik ook tijdens de brunch een glas wijn nemen, maar geen behoefte aan, geen hoogstaande hapjes (met kinderen is dat sowieso niet iets wat gewaardeerd wordt) en dan snap ik goed dat de jongsten het tempo bepalen. Gelukkig waren er tekenspullen. En houden ze van kleuren en tekenen.

Blij dat vriendin van mijn zoon weer opgeknapt is. Die werd met de Kerstdagen steeds zieker. Al tijdens de brunch. Zelfs nog even naar de spoedpost geweest. 

Bestelde iets online en zag te laat dat je er die dag iets gratis kon bijbestellen. Product ontvangen, mailtje gestuurd en ze sturen het me nog na. Gewoon gratis. 

Toch een plekje gevonden bij Klimt tentoonstelling in het Van Goghmuseum. Heul vroeg de deur uit, moest mijzelf echt uit bed praten, had ook nog erg slecht (heel weinig) geslapen,  maar echt iets om me op te verheugen. En precies DAT (voorpret en pret) heb ik nodig. En doe ik te weinig. Kriebel, krabbel, kruisje, ik blijf maar in mijn (veilige) huisje. Meer erop uit in het nieuwe jaar dus. En fijn dat ik dus wel besloot om die Museumjaarkaart te verlengen. En ja, Maarten van R. ik was wel blij met die 4,95 korting!

Mijn dome/dopje in je oor van mijn gehoorapparaat schoot los in mijn oor. Uiteraard in het weekend. Had dat dopje er denk ik niet goed genoeg opgezet, na schoonmaken.  Zelf eruit kunnen halen (met een pincet, wat een lezeres me hier ooit al aangaf. Wel heel voorzichtig. Op gevoel. Dat is de makke van alleen wonen. Je hebt niemand die voor je in je oor kan kijken of zelfs het voor je eruit kan vissen).

Leuke verjaardag van vriendin. Surinaams feestje met dansen. En leuke mensen. Ziet er nog superjong uit en toch al weer 70 geworden. Ook blij dat ik van mijzelf gewoon naar huis mocht, toen ik merkte dat ik toch wel erg moe was en mijn lijf ingesteld is rond een uurtje of 22.00 naar bed te gaan (vanwege het vroege opstaan). Hoef toch niet tot BAM te blijven? 

Bij terugkeer uit het museum trouwens toch maar mijn gehoorapparaten even uit mijn oren gehaald, vanwege heftige regen. Zo blij, want net onder de tunnel bij mijn bushalte vonden ze het leuk een mega-bom af te laten gaan. En zo heerlijk dat je met de knopjes op de achterkant je ze even 'uit' kan zetten de rest van de dag. Want hier in de straat spelen ze de oorlog in Oekraïne na, zo klinkt het. Lijkt me trouwens vreselijk voor vluchtelingen uit oorlogsgebieden. "Ja, leuk he....lekker knallen". Siervuurwerk snapt iedereen, maar dat knallen mogen ze wel overslaan.

Ook nog op de valreep een bon met korting nog van mijn verjaardag gebruikt voor een verse lippenstift. En met nog extra extra korting vanwege een actie daar. Kan ik zeker weer een jaar vooruit. Blij dat die kleur er nog was, want huidige was bijna op. Nou ja, nog wel met een kwastje te gebruiken, maar dat is voor thuis. En ik hou van dubbele korting.

Ook een hele interessante documentaire op Netflix bekeken, dankzij goede tip.  Moet ik zeker nogmaals bekijken. En waarschijnlijk nogmaals. Aanrader!

En zo gleed ik het nieuwe jaar in. Nieuwe inspiratie, oud dekentje, warm op de bank. Even helemaal ontspannen. Geen behoefte aan een feestje vanavond, noch drank. Ging rond 22.30 uur naar bed. Wel behoefte aan dankbaarheid voor alle dingen die ik voor lief neem. Of niet eens meer zie. 

Zie vanochtend dat het zeil dat ik over de tuinset van mijn zoon en zijn vriendin heb gespannen, helemaal eraf is gewaaid. Alle touwen zijn stukgewaaid. Dus zo direct nog maar weer vastbinden. Het rotste karweitje het eerst doen altijd.

Wat zaken in een kastje bij onze kerk doneren. Oh ja...en dan niet weer de supermarkt in voor nieuw spul hahaha!!Nieuw busabonnement regelen, kan ik morgen weer reizen. Pffff...stuk duurder geworden! 10% bijna. 

En de Kerstboom opruimen. Denk ik. Of misschien nog wel niet :) Bepaal ik lekker zelf. 

Toch maar wel gedaan. Niemand heeft het kreng gezien noch bewonderd. Ik wel en vond de nieuwe ledlampjes een groot succes. Dus tot eind van het jaar maar weer. 

DV.