Morren

Fijn gewerkt. Op vrijdag zit ik in de middag met een aantal prettige collega's. Die noest doorwerken, maar ook soms even tijd hebben voor een gebbetje of gewoon een kopje extra koffie halen voor elkaar. Nu ook in ons gebouw met Havermelk te krijgen. Op de afdeling waar goede koffie wordt uitgegeven. Luxe paardjes hier hoor.

De ochtend stoorde ik me aan het oeverloze gekwakel van de dames aan de gezamenlijke balie. Dat zal ik wel uitstralen denk ik (ik werk aan een stuk door, het is druk, werk moet af en zo sluit ik me ook af voor hun - stompzinnige opmerkingen over clienten die ze net nog met een heel erg brrrrrrrrrrr...fout klinkend zoetgevooisd...Goedemooooorgen!!! hebben begroet). Ze menen er geen moer van. Loopt de client weg, dan wordt er gemord dat 'ze' alles op een presenteerblaadje willen krijgen. En zo fijn, meid, dit jaar al twee vakanties geboekt!

Geen empathie voor het feit dat de mens aan de andere kant van de balie niks meer heeft en kan. Soms buiten slaapt. En niet omdat hij van camperen houdt.

Dus ik werd iedere keer overgeslagen als er met zo'n traytje met 6 gaten koffie werd gehaald. Ik was eigenlijk te flabbergasted om actief te reageren. Wat wel moet. Dat snap ik ook nog wel. Ben niet helemaal een zacht ei. Of simpel. Gelukkig had ik wel een flesje water. En er zijn ook echt wel empathische collega's daar. Kreeg van de week spontaan een sinaasappel toen ik iemand complimenteerde met zijn gezonde lunch. 

Maar in de middag iets prettiger omgeving. Dan is het geen straf om telefoondienst te hebben en dus tot einde werkdag te blijven en daarna weten dat het weekend daar is. En de trein weer overvol en binnen de marge op tijd (te laat dus).

En beseffen dat ik het heel goed heb.