donderdag 25 juli 2019

Dag Floris!

Hoorde gisteren dat Rutger Hauer is overleden. Al vorige week maar pas nu maakte zijn familie het bekend.

Er ging even een zuchtje door me heen, want Rutger was voor mij - altijd romantisch meisje gebleven - Floris van Rosemond. Die koene ridder die samen met Sindala allerlei avonturen beleefde in zwart/wit op de televisie.



Als jong meisje had ik erg last ervan dat ik hoppa zo verliefd werd. Niemand op mij hoor, maar och die Floris. Dat blonde haar, dat stoere hoofd en later zag ik dat hij staalblauwe ogen had. Ook nog.

Ik knipte een foto uit de AVRO-bode en deed die in een hangertje wat ik om mijn meisjes nek droeg. Mijn vriendje! En verzon verhalen dat hij een neef was van de beste vriendin van mijn moeder, die toevallig ook uit Friesland kwam en hartstikke blond was. Ja hoor...ik kende hem echt. Wij waren een setje! Had ook nog die 3 boeken, in kleur, die er van de serie uitkwamen. Eentje kreeg ik er toen ik wekenlang in het ziekenhuis lag.

Volgens mij zwijmelde half Nederland toen al van hem en uiteraard later nog steeds toen hij ander soort films ging maken. Maar toen maakte ik de verkering uit.

Iemand fan van hem?






9 opmerkingen:

Lot zei

Ja zeker, ik houw el van grote blonde mannen met mooi haar en blauwe ogen. Ik ben niet zo het zwijmelende type maar vond het wel prettig naar hem te kijken in vele films.
Hij bleef ook zo mooi bij het ouder worden.

pourquoi pas ??? zei

Ik was wel zo een zwijmeltype hoor. Altijd verliefd of helden als zorro, Robin Hood en zo.
Ik heb niets bijzonder met Rutger maar kan mij zo goed voorstellen dat het een soort van pijn doet als zo iemand overlijdt. Hij was toch een deel van je leven, je jeugd.
ook al heb je het uitgemaakt.

Vejong zei

Floris alleen gezien in zwart/wit dus die staalblauwe ogen ontgingen me totaal, keek ook alleen mee omdat broer lief er gek op was. Na de Sound of Music was Turks Fruit de tweede film die ik in een bioscoop zag en nee, ik zwijmelde niet weg bij Rutger, maar het gevoel van vrijheid, zorgeloosheid, blijheid dat is wat me altijd is bijgebleven. Net zoals in de film HAIR.

Veronique.

Janne zei

Van Rutger Hauer heb ik alleen de film Turks Fruit gezien, vond ik bijna net zo goed als het boek. Zwijmelen ligt niet in mijn aard.......

Bertiebo zei

Jaaa, al heb ik maar twee films gezien. Turks fruit en Soldaat van Oranje.
En Floris natuurlijk, maar dat was een serie. Ik had in de Floris-tijd een vriendje, maar die haalde het niet bij Floris.
Ik heb de hele Floris-serie gekregen van onze oudste zoon. veel gebruikt op school bij het thema Middeleeuwen en ondertussen kon ik er zelf ook weer van genieten, hahaha. En ik kijk nog wel eens, echt.

Petr@ zei

Ja wat een verlies!
Wij zijn onlangs in Hoorn geweest, in het museum van de 20e eeuw, daar was ook een expositie over de serie Floris! Heel erg leuk, met veel foto's, filmpjes, kleding, het script enz.

Iris Papilio zei

Soms kun je gewoon helemaal weg zijn van een BNer. Ik heb Turks Fruit gezien, was in mijn tijd. Net getrouwd, wonende in Amsterdam. Veel herkenbaarheid, behalve de ziekte. Ik vond het een goede acteur. Floris heb ik nooit gezien.. mijn kinderen wel natuurlijk. 75 jaar geworden, ook weer veel te jong.

Anoniem zei

Toen ik 11 jaar oud was ben ik met een hippe tante naar Soldaat van Oranje geweest. Ik was de hele tijd bang dat ik uit de zaal zou worden gehaald, vanwege te jong. Daarna máánden verliefd op Rutger Hauer, maar ook wel op Jeroen Krabbe. Ik vind het nog steeds een mooi verhaal, de musical is ook goed, trouwens.
Rust zacht Rutger.
Marijke

Loudi zei

Ja Floris, maar vooral Turks Fruit. De scene waarin hij door Amsterdam fietst, Monique vd Ven achterop, met die heerlijke muziek van Toots Thielemans.Heerlijk vrij en uitgelaten. Ik was 17 toen ik die film zag en zeer onder de indruk.