Recht tegenover mijn Opa en Oma, tussen de huizen verscholen, was een tennisvereniging, dus daar liepen we heel regelmatig op de zondagen (vrijwel elke zondag op bezoek bij Opa en Oma) even langs. En was er een toernooi dan keek ik. Mijn vader leerde daar tennissen.
Een andere tennisvereniging, waarvan in de winter de baan altijd een ijsbaan werd (dit was jaren 70 he..) daar keken we ook regelmatig. Maar moesten we een stukje voor fietsen.
Mijn vader heeft lang op vrij hoog niveau getennist. Althans..dat vertelde hij altijd zelf. Net als hij vertelde dat hij ook heel ver was gekomen in Judo. Zwarte band of zo. En noemde allerlei bekende namen uit die wereld. Van niets heeft hij stukjes uit de krant of bekers of iets. Mijn vader kon heel goed dingen erbij fantaseren. Wel lag er dokters-advies dat hij absoluut niet mocht sporten. En zeker niet zwemmen. Dus nooit zwemmen geleerd, maar hij ging altijd tot zijn nek de zee in. Zag geen gevaar en vond dat gewoon leuk.
Maar goed...nu dus weer Wimbledon en heerlijk om die partijen te zien. En denk ik even terug aan die tijd. Moet eens vragen of andere broers en zussen ook wel eens meegenomen werden.
Helaas heb ik nooit iets van sport mogen doen toen ik een kind was. Mijn ouders drongen ook nooit aan. Of stelden iets voor. De andere kinderen wel. Eigenlijk raar, want nu zou je zeggen dat sporten goed is. Voor je lijf, maar ook om te leren met anderen om te gaan. En om te gaan met winnen en verliezen.
Kan best zijn doordat ik levensbedreigend ziek ben geweest toen ik nog geen tien was, dat mijn ouders ergens advies kregen van een arts dat ik me niet te veel moest inspannen. En ze dat braaf volgden. Dat deed je toen (behalve als anders in elkaar zat).
Want toen ik een jaar daarop met de Avondvierdaagse met mijn school meeliep, viel ik flauw en tsja..meer weet ik niet. Ja, dat ik geen medaille kreeg. Maar ergens kreeg ik het label : "kan niet sporten" mee en ging dat ook zelf geloven denk ik. Jammer dat ik nooit heb kunnen ervaren dat ik veel dingen wel kan als jong meisje. Dat ik ook gezien werd. Dat het juist goed is om mijn lichaam in vorm en vooral conditie te houden (nee..niet die appelvorm).
Toen mijn kinderen opgroeiden moesten (oh dit klinkt ook heel erg!) ze sporten, maar gelukkig vonden ze dat allebei even leuk. En hebben allebei op Tennis gezeten. Hebben heel veel soorten sporten gedaan, maar altijd minimaal voor een jaar. Want Sinterklaas blijft niet rijden tenslotte.
En Zwarte Piet betaalde al helemaal niets mee.
Dus af en toe fijn kijken naar de wedstrijden op Wimbledon en heel benieuwd hoe Kiki Bertens het ervan afbrengt.
4 opmerkingen:
Die humor van jou... nu weer die zwarte Piet. Geweldig!Ik had als kind best mogen sporten, maar ik vond het allemaal niks. Alleen zwemmen en schaatsen vond ik fijn. Ik ben pas met hardlopen begonnen toen ik vijftig was. En wandelen ook pas heel laat. Toen heb ik ook nog even tennisles gehad, maar dat werd toch echt niks. Had ik goed gezien.
Ook ik heb weinig sport bedreven als kind. Maar later, toen ik eenmaal het huis uit was heb ik de schade wel ingehaald. Van alles geprobeerd en gedaan. Als niet zo jong meisje dus. Ook ik was en ben geen slanke den maar dat heeft mij daarvan nooit weerhouden.
Ach je hoeft niet te sporten om lichaamsbeweging te krijgen, toch?
Mijn oudoom en oudtante konden ook niet zwemmen, maar gingen met een kano het Sneekermeer over met veel plezier.
Een reactie posten