Walra, kent u dat nog?

Nog voordat ik op kamers ging wonen, las ik in de krant een advertentie van de Walra-adviseuse. Nu kunt u uw uitzet ook makkelijk in gedeeltes aanschaffen.

De Walra-adviseuse; een uitgestorven beroep: Wat deed die adviseuse dan?

Weet niet waarom, want op kamers gaan, was nog helemaal niet aan de orde, toch maakte ik een afspraak. Waarom ik niet gewoon bij de Hema of V&D lakens en theedoeken haalde? Geen idee meer. Want ik kende niemand die zoiets deed; een uitzet sparen. En ik was zelf ook nooit bezig met het idee van een uitzet. Want dat hoorde in mijn ogen bij een relatie of een huwelijk. En daar droomde ik al nooit meer over. Dat is voor de mooie, slanke en leuke vrouwen. Er was mij genoeg ingepeperd dat ik niet onder die categorie viel.

Anyway: ik koos alles in de kleuren blauw, donkerblauw, want daar hield ik van. In de keuken blauwe theedoeken (met die ruitjes) en handdoeken en witte en blauwe handdoeken voor de badkamer. Blauwe lakens (niemand had nog een dekbed eind jaren 70 bij ons thuis), met een leuk ruitje of een lief bloemetje, blauwe wollen deken, effen blauwe hoeslakens (dat dan weer wel), allemaal voor een één-persoonsbed en iedere maand zou ik een pakketje krijgen en een betaling doen.

Maar al binnen een half jaar vroeg een oude vriendin van de middelbare school waar het contact op een heel laag pitje stond (zij was veel te druk met haar vriendjes) of ik samen met haar op kamers wilde, want haar beste vriendin waarmee ze dat zou gaan doen, had op het laatste moment toch iets anders gekregen. En alleen was de huur te duur.

Zie die zin; haar beste vriendin en laag pitje. Maar nu was ik wel weer goed genoeg. En, zo moet ik nu toegeven, ook opportunist genoeg om op haar aanbod in te gaan.

Was er wel blij mee want het was veel te druk en te hectisch bij ons thuis en zo kon ik daaraan ontsnappen en dus op kamers en liet die uitzet versneld komen. Want nu dus echt nodig.

Hoe kom ik daar nu toch op?

Omdat ik na al die jaren nog steeds de hand- en theedoeken gebruik en ook nog een aantal slopen heb en 2 lakens. Ik gebruikte ze later als picknickkleed, als tent voor de kinderen en nu met deze hittegolfdagen, leg ik alleen een laken in plaats van een dekbed over mijn bed. En die lakens zijn nog van zulke goede kwaliteit. Niet dun, niet gerafeld. Later, toen ik getrouwd was en een dekbed gebruikte, heb ik daar ook nog een dekbedhoes bijgekocht. De slopen had ik al.

Qua kleur passen die lakens niet in mijn slaapkamer, maar ach...daar komt toch niemand. De badhanddoeken zijn wel dunner geworden, maar ook dat duurde heel lang en die zijn uiteraard zeer intensief gebruikt. Die heb ik niet meer.

Zo maken ze ze tegenwoordig niet meer. Wie heeft er nog iets van linnengoed van veertig jaar geleden?

Afbeelding van PublicDomainPictures via Pixabay