Kruik

Ging naar bed maar deed eerst nog een kruik, zo'n slappe van rubber, gevuld met warm water in mijn bed. Omdat ik mijn slaapkamer bijna nooit verwarm, was het daar aardig fris. En ik vond het zelf ook nogal fris, want had zoals gewoonlijk, een uur voordat ik naar bed zou gaan de thermosstaat op de nachtstand gezet. Plus dat het een heldere nacht was, dus dan is het buiten ook nog kouder. 

Oh..wat heerlijk ouderwets en rustgevend zo'n kruik. Voelde me wel net een heel oud Omaatje, maar dat ben ik ook. Een oma. En kan mij het wat schelen. Hoef op niemand indruk meer te maken. Ik voelde me prettig zo.

Werd nog wel wakker met kramp in mijn been. Even eruit geschud en op de koude badkamervloer gestaan. Schrikken die spieren zich een ongeluk en springen uit de kramp. Daarna gelukkig toch weer kunnen doorslapen. Maar dan is het even geen feestje dat je jezelf weer gerust moet stellen. Dat kan ik, maar op zo'n moment mis ik even tegen iemand aankruipen of praten. 

En dan de zaterdag waarin ik niet naar de winkel kan, niet even 'onder de mensen' kan zijn, Goedemorgen zeggen tegen de cassiere, op die manier toch me gezien voel, maar nu de hele dag niks zeg. Opgehokt he. Jajajajaaaahaa ..door mijzelf. 

Dus denk na over wat ik kan doen. Wat ik zou willen doen. Besef ook dat voor veel mensen met een hele drukke en volle sociale agenda, dit hun ideale weekend zou zijn. Helemaal niets moeten.

Maakte een embrasse voor een gordijn. Niet voor mijzelf. En gebruik dingen die ik toch al in huis heb. Dus maak gebruik van mijn creatief vermogen. Wat goed is voor mijn brein zeggen de mensen die er verstand van hebben. Nou, wat een ontwikkeld brein zal ik hebben. Mijn hoofd is er te klein voor zowat.

Kijk een gratis film via Pathé. De Matchmaker. Blij dat hij gratis was, want slecht script. De trailer hieronder is eigenlijk lang genoeg en geeft alle hoogtepunten weer. Leuker werd het niet. Ging er ook niet echt voor zitten hoor, maar tussen de bedrijven door. 

Denk hoe het zou zijn als mijn zoon een filmpje over me zou maken en mijn eigen persoonlijke matchmaker zou zijn. Weet hij wel wat mijn type is? Weet ik dat wel? En belangrijker; wil ik wel gematched worden. 

En zo vliegen de gedachten heen en weer.  Dat doen ze wel vaker.

Bedenk wat ik nog kan maken. Eigenlijk meer dan genoeg, maar besluit toch maar the good old Indiase Dahlsoep te maken. Van Rode linzen. Kan ik ook weer een aantal dagen mee vooruit. Tegelijkertijd vind ik het een enooooooooooooooooooooooooooooooooooorm saaie keus. Misschien toch iets met aardappels? Heb nog een stukje spitskool. Voor een bite. Of een stukje witlof. Of het allerlaatste beetje sla. En uit de kast nog een blikje vis. 

Eens even neuzen. Die soep kan ook morgen. Of overmorgen. Of niet. 

Ja, zin in aardappels, gestampt met groente erdoor en dan in de oven met een korstje erop. Kaas is er ook nog. Blij dat het allemaal kan. Dus zo'n ramp is dat 'niet naar de winkels kunnen' ook (nog) niet. 

Improviseren kan je leren tenslotte. En dan zijn er in de voorraadkast nog peulvruchten in blik of gedroogd, vis in blik, tomaten in blik. En pasta, kan ik nog tot aan de Kerstdagen pasta mee maken. Volkorenpasta in alle vormen en maten. En rijst. Wat een rijkdom eigenlijk. Dat ik zonder geld uit te hoeven geven toch elke dag kan eten. En nog gezond ook. Moet alleen wat meer groene groenten op voorraad houden. Kan ook in de diepvries natuurlijk. 

Maar blij dat ik een goede basisvoorraad heb. En goed kan koken met niks.

En lees net dat de USA een nieuwe president hebben en een vrouwelijke vice-president. Historische tijden alweer.