De schrijfster die ik bewonder om haar kundigheid, maar ook haar levenskracht, heeft een signeersessie. Maar niet op afspraak, maar gewoon de tijden waarop de boekenzaak geopend is.
Nogal apart, want ik kan me heel goed herinneren hoe druk het altijd is op presentaties van haar boek en hoe zwart (nou ja..allemaal nette witte mensen vooral) het ziet van de bewonderaars. Had het prettiger gevonden als er tijd-slots waren gegeven.
Dus ga ik er niet heen.
Want het is in een andere stad, moet ik eerst met het OV reizen en weer terug, dus allemaal onnodige bewegingen.
Je kon ook een optie nemen op het laten wegleggen van het gesigneerde boek en dat doe ik dan maar en haal het wel op als het rustiger is in de winkel. Want kwam in het bezit van een boekenbon (daar schrijf ik later nog wel iets over). Niet met de feestdagen waar iedereen kennelijk nog 'gewoon' aan het shoppen is. Want zoveel nodig. Wat hebben we dan allemaal nodig nu?
Dit boek heb ik natuurlijk ook niet nodig. Maar ja, een nieuwe Mizee..ik word daar blij van en er zijn geen kinderhandjes aan te pas gekomen bij de fabricage van dit boek (toch?). Had haar graag willen spreken, maar ook dat vind ik nu niet verstandig. Niet het spreken, maar in een drukke winkel.
Wel verplaatste ik me eigenlijk geheel 'onnodig' om mijn pas bevallen dochter te bezoeken en omdat zij haar kindje nog niet mee mag nemen op de sportschool (pas met 3 maanden mogen ze in de creche daar), kon zij daar nog niet heen. Sowieso liet ze me zien, dat het overdag heel erg druk is. Je moet reserveren en vrijwel alle tijd-slots overdag zijn bezet. Al die thuiswerkers!
Maar toen ik in de trein op weg naar haar zat, appte ze dat er opeens toch een plekje was. Ik zou er dan net zijn, dus zo kon ik mooi even op mijn nieuwste kleinkind passen. Flesje geven, laten boeren..oeps de hik..
Wat doe je met een baby die de hik heeft. Laten schrikken is ook weer zo iets. Hoorde achteraf dat ze vaker de hik heeft na het voeden. En het ging ook weer over, want ze viel, met hik en al, toch in slaap.
Dochter was blij dat ze eindelijk weer naar de sportschool kon. Goed om haar conditie weer een boost te geven en daarmee haar weerstand. Oudste dochter zat op school en die zou in de middag weer opgehaald moeten worden. Die brengt en haalt ze lopend en zo haalt ze alleen daardoor al zeker 10.000 stappen op een dag. En haar baby is meteen lekker buiten. Want dat vindt ze ook belangrijk; frisse lucht.
Wat doet ze het toch goed, die dochter van mij. Nog een paar weken dan moet ze weer aan het werk. En dat gaat ook wel weer goed komen. Ze snapt dat het allemaal veel drukker wordt dan, maar ik weet zeker dat ze dat soort zaken goed regelt.
Ook blij dat mijn oudste kleinkind zo opgetogen was met haar boek wat ik voor haar verjaardag gaf. 3 weken terug was haar verjaardag, maar ook toen zaten we met Corona (haar vader was positief getest en in quarantaine) en daarna moest zij zelf even naar het ziekenhuis vanwege benauwdheidsklachten. Dus zomaar langs gaan, daar dacht ik en vooral haar moeder, ook wel eerst goed over na.
Is het voor alle partijen veilig en verantwoord. Of willen we het alleen maar graag omdat we het zat zijn en denken dat het best wel kan. Misschien dacht ik dat ook wel. Dat het voor mij niet geldt.
Zou ik met de auto naar haar toegegaan zijn, dan had er geen haan naar gekraaid natuurlijk. Maar ga je met het OV dan is reizen direct zicht- en traceerbaar. En moet je gedurende die hele reis een mondkapje op. Wat nog steeds veel mensen vertalen als "alleen over de mond-kapje". Zelden zoveel neuzen gezien onderweg.
Rolde laat in de avond weer mijn koude huis in. Nog even een lekkere warme kop thee en dan naar bed. Genoeg entertainment gehad voor die dag.
5 opmerkingen:
Fijn, Cellie. Dat je je kleindochter weer even goed hebt kunnen meemaken. Vasthouden, knuffelen... heerlijk!
Wat fijn dat je naar je dochter en de kleinkinderen toe kon.
Slim dat je niet naar de signeersessie gaat en ik vind het ook vreemd dat dit nog georganiseerd wordt. Het zal wel netjes met looproutes zijn, maar toch...
Veel mensen denken dat ze ( met minofmeer mondkapje) gewoon alles kunnen doen wat ze gewend waren. Noodzakelijke verplaatsingen, moeilijk te hanteren begrip.
Gelijk heb je met die drukte in de boekenwinkel. Maar wat een geluk,dat je je kleinkind even kon zien en vasthouden.
Nee dit soort dingen zou ik ook zeker niet doen... Maar wel fijn dat je even je jongste kleindochter voor jou alleen had en fijn voor je dochter dat ze weer kan sporten. Nicolien Mizee, nooit van gehoord, maar ik heb wel één e-book van haar, dus die ga ik binnenkort lezen... "Moord op de moestuin" - keuze van Bookchoice 9-2019. Dank voor de tip!
Een reactie posten