Derde Kerstdag

Rond lunchtijd gisteren waren de slofjes klaar. In elkaar gezet en was er tevreden over. Wel een beetje lamme hand haha. Lijk ik wel een vrijgezel met een lang eenzaam weekend achter de rug.

Nu lijk  ben ik net het cliché van zo'n ronde donzige brei-oma. Met niets anders omhanden dan haar breiwerkje. Gelukkig keek ik  naar 2 lange afleveringen van een breiende Miss Marple en niets ontging haar. Niets in het menselijk gedrag wat tot moorden leidde. Het ontrafelen van hoe de zaken echt in elkaar zaten. En waarom.

Dan smul ik van die al oude plots. En de aankleding van die serie. Alweer herkende ik serviesgoed. En kleding, ook zo goed passend bij die tijd. Hou van die passende details. Geen jaren 80 horloge in een serie die begin jaren 50 zich afspeelt.

Ook mooi inzicht in hoe mensen in elkaar zitten. Je niet vergissen in hoe 'aardig' of meelevend iemand doet. Of liever; zich voordoet. Gebruik makend van wat je denkt te zien. Of wil zien in iemand. Of onbewust zoekt en dan toch weer een herfstvrucht (Eikel) hebt uitgekozen verkleed als Tamme Kastanje. 

Gisteren waren ik en mijn dochter door mijn zoon en vriendin uitgenodigd om daar te komen eten. Nam mijn cadeautjes mee en legde die onder zijn kerstboom. En kreeg ook weer fijne dingen terug (maar dat was niet mijn insteek). Heerlijke pastinakensoep gegeten en als hoofdgerecht iets zo gemaakt dat iedereen ervan kon eten en een heerlijke zoete-aardappelen puree erbij. Mijn dochter had een schaal Tiramisu gemaakt, zo zalig. Gewoon ongedwongen bij elkaar zijn. Niet omdat het moet, maar omdat we het graag zo willen. En het ook nog eens kon, Corona-technisch.

Vandaag waai ik bijna de huiskamer uit. Even weer resetten. Terugkijken op fijne rustige dagen. En snappen dat dit niet voor iedereen zo is of is geweest. 

Hoe fijn is het om met dit weer een dak boven je hoofd te hebben, een gevulde koelkast en een vol hart.