Doorpakken

Wachten op een telefoontje. Dan durf ik niet te gaan lopen buiten, mijn ommetje, want stel dat 'ze' dan net bellen. Kan ik niks opschrijven en dat doe ik graag bij zulke belangrijke zaken.

Dus administratie ondertussen gedaan. De vaste posten van December zijn er alweer af. Huur weer kunnen betalen. Hoera! 

Aan de studie dan maar. Hou je kop erbij Citroen! Moeilijk; die kop laat zich snel afleiden door allerlei zaken van het hart. 

Ga dan maar wat huiswerkberekeningen maken. Doen werkt altijd beter dan 'denken'.

Gelukkig werd ik begin van de middag 'verlost'. Kon ik gelijk ook wat aanpakken waar ik gisteren over las in een fijn boek genaamd "Huis en Ziel". Gekregen van een lieve vriendin. Over opruimen. In je omgeving - niet alleen spullen, maar ook gewoontes of mensen (weg met jou!! hahah), maar las ook dat mensen soms rare ideeen hebben over 'geen plek hebben. Staat hun fiets buiten weg te roesten, want hun schuurtje staat vol ongedefinieerde zooi.

Nu heb ik mijn schuur 'geen plek' voor iets. Maar toen ik dat las, bedacht ik dat ik daar dus iets bewaar, al jaren lang, wat sowieso al oud is en waar echt niemand op zit te wachten. Een verouderd apparaat. In een zeer grote doos. Apparaat was al oud toen ik het uit de goedheid van zijn hart kreeg van nu ex-vriend (tot zijn hart verkilde en ik een Golddigger werd genoemd, want ik wilde natuurlijk maar al te graag de door hem zelf aangeboden tweedehands spullen aannemen. Had dat toen eigenlijk al weer bij zijn voordeur moeten afleveren, maar ja...beetje zwaar). Al heel lang ex. Staat dat ding al zo lang in de schuur dan?

En dus jarenlang bewaard ook nadat ik zelf een apparaat kocht wat meer aan mijn eisen voldeed. Zette het weg voor "stel dat één van mijn kinderen dit nodig heeft". Maar die konden prima zelf voor zo'n ding zorgen en bovendien nog naar hun eigen smaak en met de nieuwste opties. Nooit nodig gehad. Onlangs nog aan een eikel Herfstvrucht aangeboden voor zijn nieuwe appartement, maar ook die had 't niet nodig. Of wilde 'm niet. Dus toen al ging ik denken hoelang en voor wie ik het nog wil bewaren. En hoelang bewaar ik het eigenlijk al? De kringloop staat er vol mee. 

Enfin; Actie in de Taxi, dus hoppa weg ermee. Rigoureus, opruimen en niet weer mijn halve schuur bezet laten zijn door iets wat de plek inneemt waar ik mijn tuinmeubelen goed kan stallen. Beter dan onder een zeil buiten. Maar ik weet ook dat als ik dan niet direct in actie kom, ik het weer uitstel. Zit ik in the flow dan kan ik lekker doorpakken. 

Matthijs van Nieuwkerk doorrrrrrrrrrrrrrrrpakken!

Daarna doorrrrrrrrrrrrrrrrrlopen tijdens mijn ommetje. Het is helemaal niet koud. Maar misschien kreeg ik het wel heel warm van alle ontwikkelingen.