Valt me op dat veel collega's en vooral managers in mijn werkomgeving nogal een afstand hebben van hun doelgroep. Bij wijze van spreken 'er nog nooit eentje in het echt' hebben meegemaakt of in hun leefomgeving. En laat dat bij wijze van spreken maar zitten. En dan nogal met dedain over hen spreken. Zo komt dat op mij over in ieder geval. En ik snap dat ik chargeer.
Wil ik hier deel van uitmaken?
Die voorstellen hoort doen over meedenken met grote budgetproblemen van de doelgroep, maar daar tegelijkertijd - en met de nadruk op uiteraard - ook een prijskaartje aanhangen. Een commercieel beroep dus.
Targets
Declarabel zijn
Alle extra's maar schrappen want niet te declareren die tijd, lees menselijke aandacht voor hun probleem.
Wilde ik niet juist daarvan wegblijven? En wat doe ik daar dan actief aan? En, zo fluisterde een collega me in, men weet donders goed dat veel personeelsleden niet weggaan of kunnen, omdat er niks voor hen te vinden is, door hun 'rugzakje'. Die dus heel blij zijn dat ze hier mogen werken. Denk Weet zeker dat ik ook in die categorie val, zeker voor HRM.
Leun ik zelf niet al te lekker achterover met mijn salaris iedere maand op tijd gestort? (Ja, u wel mevrouw, mijn weekbudget is alweer te laat overgeschreven. Wat ga ik eten dan?).
Hoef maar even in mijn geheugen te graven en weet nog precies hoe ontzettend onzeker het voelde afhankelijk te zijn van anderen. Of in het luchtledige te hangen, waarin geen enkele instantie aangaf wie mij ging betalen. En ondertussen zoekt u het zelf toch zeker lekker uit? Want trof daar maar een enkeling die wel mat met de menselijke maat. Buiten de paadjes lopen is nogal niet gewenst gedrag.
Sta ik nu aan de juiste kant? Doe ik het juiste? Ben ook ik niet zelfvoldaan met elke maand op tijd mijn salaris gestort?
6 opmerkingen:
Jij bent juist heel invoelend voor je clienten.
Ik denk dat de cliënten die jij bijstaat heel blij met je zijn, jij snapt ze.
ha Cellie,
jij mag van mij heel erg trots zijn op het slaris dat jij elke maand krijgt.
Je hebt het verdiend.
Gewoon eerlijk verdiend.
En je doet het hartstikke goed.
Gewoon doorrrrgaan!
X, Marlou
Joh dat is bijna overal zo tegenwoordig. Alleen bij nonprofit organisaties misschien niet. Ik zou er ook triest en opstandig van worden. Je hoeft gelukkig geen 20 jaar meer......
Wat dachten jullie van teamleider en directeuren in het onderwijs die van hun lang zal ze leven nog nooit een dag voor de klas hebben gestaan... wat zeg ik.. nog geen lesuur! Ik ben ander werk op school gaan doen nadat ik 22 jaar een volle lestaak heb gehad. En zelfs nu geef ik nog een paar uur les, om feeling te houden met de jongeren en omdat het HEEL LEUK IS!!!!
Als ik antwoord mag geven: volgens mij ben jij NIET zelfvoldaan! Je hebt de mazzel dat je elke maand je salaris hebt - maar zolang je je ervan bewust blijft dat dat NIET vanzelfsprekend is houd je voeling met je doelgroep. En ik hoop van harte dat je het ook vol blijft houden om dat telkens weer te melden - jouw inbreng in die club is waardevol en belangrijk!!!!
Een reactie posten