Er werd thee in geserveerd (bij Poirot) bij een familie die uiteraard problemen had met een grote erfenis van een broer. Genoeg problemen om wat mensen een kopje kleiner te maken. Zover gingen ze in mijn familie nog niet. Kopjes kleiner maken om spullen.
Het servies is een Engels servies (wat er nog van over is) van mijn overgrootmoeder en mijn Oma erfde het van haar en vervolgens mijn moeder. Mijn moeder vond dit erg grof en lelijk. Natuurlijk, vond mijn moeder, gingen de dure kopjes naar haar schoonzus en werd zij opgezadeld met deze spullen.
Ik gaf jaren geleden aan dat ik dit juist wel charmant vond en op een dag kreeg mijn moeder de kolder in de kop, moest er nog meer van de familie van haar man de deur uit en kreeg ik een mahoniehouten kastje wat van mijn oma was geweest en bij mijn ouders in huis stond na de dood van mijn opa. Het was te groot om in het verzorgingshuis van mijn oma te komen staan. En moest volgens mijn vader perse bij hem in huis komen te staan. (Oh...dat gezeur en gezanik om spullen in onze familie). En beslist niet naar zijn zus gaan. Die had zich al genoeg toegeeigend. Vond hij.
Enfin..lang verhaal kort gemaakt. Mijn dochter en schoonzoon brachten het mahoniekastje bij mij alweer een paar jaar terug. Plus dat mijn moeder het volgestopt had met alles wat zij niet meer wilde en ik wel mocht hebben. Dus dat servies. En een lelijk theeblad, want dat hoorde erbij. Not. Die staat klaar voor de kringloop.
Wil het eigenlijk een mooiere plek geven dan in een donker kastje (wat nog naar mijn Oma ruikt) in een kartonnen doos. Maar weet nog steeds niet hoe en waar. Oh nee.. heb wel wat ideeen, maar die moet ik dan ook nog uitvoeren. En daar schort het nog wel eens aan.
Dus weer even in dezelfde week een paar keer dat serviesgoed zien, was misschien een stille hint?
Enfin..lang verhaal kort gemaakt. Mijn dochter en schoonzoon brachten het mahoniekastje bij mij alweer een paar jaar terug. Plus dat mijn moeder het volgestopt had met alles wat zij niet meer wilde en ik wel mocht hebben. Dus dat servies. En een lelijk theeblad, want dat hoorde erbij. Not. Die staat klaar voor de kringloop.
Wil het eigenlijk een mooiere plek geven dan in een donker kastje (wat nog naar mijn Oma ruikt) in een kartonnen doos. Maar weet nog steeds niet hoe en waar. Oh nee.. heb wel wat ideeen, maar die moet ik dan ook nog uitvoeren. En daar schort het nog wel eens aan.
Dus weer even in dezelfde week een paar keer dat serviesgoed zien, was misschien een stille hint?
7 opmerkingen:
Wat bijzonder, dat je dat opvalt in drie verschillende series. Ja dat is vast een hint, dat moet haast wel. Benieuwd wat je er mee gaat doen. Gewoon gebruiken misschien?
ha Cellie,
dat is toch geweldig!
Dat je het gezien hebt in die drie series en dat het nu bij jou is.
Ik zou het gaan gebruiken, of in ieder geval een soort van theetafeltje maken, met de spullen er op.
In het zicht.
En oma de groeten doen!
Dagdag!
Marlou
.
Is dat het mooie kopje waar je de koffie uit drinkt?
Ik vind het erg mooi, zonde om niet te kunnen zien
Wat een leuk servies. Goed in het zicht doen als je daar blij van wordt.
Leuke serie the Durells . Net of je even op vakantie bent geweest als je daar naar kijkt.
Wat een prachtig servies! Dat is de moeite van het uitstallen waard. Kun je niet bij de kringloop zo'n wandkastje vinden met glazen deurtjes waar het in kan?
Een prachtig servies. Ik heb ooit zo’n bordje gekocht in een kringloopwinkel (kostte wel 8 euro) voor mijn schoonzus. Zij spaart Engels serviesgoed.
Ik ben gek op Engels serviesgoed. En dat van jou vind ik echt mooi. Welk "merk" is het? Kijk bij de Poirots ook altijd naar de inrichting en serviezen.
Hier is het in Kringloopwinkels nog vrij duur ja. In Engeland op rommelmarkten goedkoper. Kocht wel eens wat in Engeland en verkocht het met winst op Marktplaats.
Gewoon gaan gebruiken hoor.
Een reactie posten