Hoe kan ik dat (toch) voor elkaar krijgen?

Vaak denk ik terug aan een zinnetje wat ik tijdens een financiele training hoorde. In Engels klinkt het gebekter, - How can I achieve that - maar hoe ik het toepas is het in goed Nederlands to the point.

Want ik wil wel een aantal dingen, maar die zijn gezien de situatie niet zo simpel. Dus dan is het prettig als ik in staat ben om te kijken hoe ik het toch voor elkaar kan krijgen, zonder de makkelijkste manier - gewoon dingen kopen. Want die optie is eigenlijk over. Voorgoed ben ik bang.

Ben een vest aan het breien. Geen wereldding, maar het houdt me van de straat en dacht na over de knopen. Geen zin om op volle markten naar knopen te gaan zoeken nu met Corona en dus sprak ik mijn creatieve brein aan. Hoe gaan we dat nu toch voor elkaar krijgen. En ik vond een oud werkvest van mijn dochter wat weg mag (nieuwe werkstijl) en daar haalde ik eerst de knopen vanaf voordat ik het in de Zak voor Max deed. En knipte het werklabel eraf.

Mondkapjes idem dito. Sowieso wegwerp is niet echt mijn ding en in deze tijd moet je je echt afvragen of het nodig is om nog meer wegwerpzooi in de wereld te krijgen. Want stel je moet iedere dag naar je werk met het OV, dan zijn dat al 10 wegwerp-kapjes per week.

Tuin; geen geldboompje in de tuin om tuinspullen te kopen of een berg nieuwe planten, of zoiets simpels als een tuindeur. Dus zaaien maar of gewoon 'genoegen' nemen met wat er is. Mijn perfectionisme (u mag nu lachen, want dat valt wel mee) laten varen. Als het niet kan zoals het zou moeten, dan moet het maar zoals het gaat.

En vooral het gevoel laten wegwaaien dat het niet 'goed' is. Dat anderen het allemaal zo goed voor elkaar hebben. Even een tripje naar het tuincentrum en oh ja, man mee voor het zware sjouwwerk, en daar staan weer nieuwe struiken of bloeiende planten in precies de juiste kleur. Of er wordt een stuk opnieuw bestraat. Loslaten. Laten waaien. Het kan niet. Misschien wel nooit meer, tenzij dat geldboompje aanslaat, dus kijk hoe het nog wel kan.

En nog maar weer Kaasschaven. Alle 'leuke' dingen die ik dankzij een financieel potje van de gemeente toch kon bekostigen, kunnen achteraf gezien dus niet, want daardoor teveel 'vermogen' en krijg je linksom € 200,--  moet je rechtsom toch € 500,-- aan Belastingen betalen, die anders kwijtgescholden zouden worden. Oh en u geeft aan dat u nog geld aan ons moet terugbetalen. Reserveer dat dus maar. He....jammer zeg dat uw totaal saldo daardoor ook te hoog is. Vreemd systeem toch? Ben aan het nadenken om de wethouder hierover aan te schrijven. Maar dat hou ik nog even in beraad. Voorlopig staan de incasso's al klaar voor de komende maanden en de eerste is al afgeschreven. 

Dus hoe krijg ik dan toch voor elkaar dat het 'leuk' blijft?

Ik blijf heel zuinig met energie omgaan. En betaal wat meer per maand, zodat ik daar een potje opbouw.
Douche niet meer elke dag. Was me wel hoor, ben geen Ma Flodder, maar met de lampetkan.
Kijk altijd naar cashback aanbiedingen.
Spaar een jaar lang voor punten voor een boekenbon, zodat ik daarmee en een boek in de boekenweek kan kopen en een gratis treinritje kan maken (dit jaar niet gedaan - Corona!).
Bel leveranciers of ik toch geen korting kan krijgen, want de aanbieding van de concurrent is zo leuk!
Zet mijn toeslagen op een 'hoog' inkomen. Zo loop ik minder risico dat wanneer ik een baan vind en dat inkomen hoger is - de hele mep mag terugbetalen. En krijg ik als de fiscus mijn IB aanslag heeft verwerkt en aan de collega's van de afdeling Toeslagen heeft doorgegeven een beetje terug. Over het voorgaande jaar.
Ging ik wekelijks naar de bibliotheek om de krant te lezen en tijdschriften. Met de Corona maatregelen kan dat niet meer (hoop tijdelijk). Het is nu erin, boeken sorteren en wegwezen. Dus weg optie gratis kunnen lezen van kranten en tijdschriften. Nou ja; het is niet anders. Maar het verschraalt wel allemaal.

Merk trouwens dat goed slapen nog steeds zeer belangrijk is. En de laatste tijd werd ik toch weer midden in de nacht wakker. Klam en lam. Dus schoon nachthemd aan, wat drinken, luisterboek aan en hopen dat ik weer indommel. Of dat ik niet een tweede keer dat luisterboek moest 'aanzetten'. Meestal dommelde ik wel in, maar toch niet 'fit' wakker. Dan ben ik zo dankbaar dat het een keertje wel goed gaat. Juist omdat ik weet dat slecht slapen invloed heeft op alles. Geestelijke en lichamelijke gezondheid. 

Drink al heel wat jaren geen koffie meer in de avond. Alleen in de ochtend 'mag' ik dat van mijzelf. En er dan ook oprecht van genieten. Met aandacht koffie zetten (met de hand opschenken, thermoskan eerst voorverwarmen; water gebruik ik later in de tuin of voor de planten binnen). Mooi kopje of mooie beker gebruiken en in het weekend klop ik sojamelk op en geniet van een Soja Latte.

Drank is ook niet echt fijn. Ik snap maar al te goed hoe snel ik daarin zou kunnen wegglijden. Dat beperk ik tot 1 glas in het weekend. Kan er echt naar uitkijken, omdat het dan ook feestelijk is en blijft. En te betalen op die manier. Doe weken met een fles wijn. Snap niet dat ik daar zo goed mee om kan gaan - met drank - , want eten en dan vooral 'slecht' eten, daar heb ik nog steeds moeite mee. Troost-eten. Eetbui-eten, dus geen sperciebonen of brocolli.

Zal wel zijn omdat Coke te duur is net als drank. Al heb ik ooit ergens gewerkt waar een client zelfs zijn flesje Fresh-up opdronk. Want er zat alcohol in. Die drang naar bedwelming, naar het dempen van gevoelens. Snap het helemaal. Want eenzaamheid schuurt aan je ziel. 

Nu mijn vrijwilligerswerk al een paar maanden is weggevallen komt eenzaamheid en daarbij het gevoel van een zinloos leven maar al te hard binnen. Moet echt alle zeilen bijzetten om 'normaal' te blijven denken. Plus het niet zomaar spontaan even bij mijn kinderen langs kunnen. Of naar een vriendin gaan. 

Zou ik toch bijna aan de Fresh-up gaan!