Zondagochtend nog vroeg; ik kijk uit het raam, maar zie niets. Raam is helemaal wit opgevroren. Andere kant is er wel uitzicht; daar staat de wind kennelijk niet op en ik zie dat alles is ondergesneeuwd. En het sneeuwt nog steeds maar dan wel vlokken die op dieet zijn gezet. Maar niet miepen; sneeuw!
Had de avond voor de te verwachten Siberische toestand de ramen boven toch maar echt dichtgedaan in plaats van het gebruikelijke kiertje, dus dat maakte dat het al minder frips voelde in de ochtend. Maar die enorme kou? Tsja...ooit stond ik in Moskou, komend uit Afrika voor een overstap, in een vestje en daar in Moskou was het toen -20, dus dat was tamelijk fris.
Leuk om kinderen te zien spelen in de sneeuw. Doe maar lekker, want hoe vaak gaan we dat nog meemaken (tenzij we hierna langdurig in een kleine IJstijd terecht komen hahah, zal je net zien).
Over 2 dagen zeikt iedereen weer, want alles ligt plat aan Openbaar Vervoer en toen ik zaterdag boodschappen ging doen was er niets aan zout te koop.
En dan mijn ommetje (en die app heb ik ook, maar die stimuleert niks extra). Bovenaan lijstjes komen, de beste zijn... Ik weet en snap dat bewegen goed is. Voor mijn lijf en ook voor mijn brein. Eerst goed aankleden. Met die sneeuw de Timberlands van mijn dochter aan. Nog een vest over mijn dunne trui, muts op, sjaal om, de gevoerde handschoenen die ik in Finland kocht aan en ga maar. Krijg de voordeur nog net open, want de wind heeft de sneeuw hoog opgewaaid. En waait nog steeds hard, maar de witheid trekt. Lekkerrrrrr.
Ook al loop ik geen uren hoor.
Denk even terug hoe normaal die kou was toen ik in Finland was. Elke winter. En die winter duurt lang.
In dit bericht een paar steden/landen genoemd waar ik geweest ben. Ooit. Alsof ik interessant ben. Name dropping. Hahaha....kijk ik in mijn Ommetjes app hoe groot mijn wereld nu is, dan is die toch wel heul klein.
Ondertussen maakte ik ook nog een pittige gooi maar erin wat er in de koelkast ligt aan groenten en zo voorts van een groot stuk schapenvlees met bot, nog een kadootje van het slachtfeest en voor de geboorte van mijn nieuwe kleindochter is er ook wat voor mij in de vriezer gelegd, maar dat moet ik nog steeds ophalen. Die soep ging in de allergrootste pan, dus kan de hele straat wel soep serveren. Vries in ieder geval wel wat in om weg te geven aan wat mensen.
Keek naar Miss Marple, Okkupert en maakte mijn bed lekker fris en schoon op. Deed een was. Hing die op. Dus eigenlijk best wel wat dingen gedaan. Voor mijn doen dan. En voor een zondag.
Hoorde dat de school van mijn kleindochter dichtblijft vanwege de sneeuw. Haar moeder moest zondag gewoon werken. Ook al reed er geen OV. Gelukkig wilde iemand haar brengen en halen.
Ik rol mijn bed uit en ben direct op mijn werkplek. Hoe luxe!
Hoe komen jullie op je werk? Of naar afspraken waar je echt moet zijn vandaag?
13 opmerkingen:
Ik moet met de auto. Nog twintig minuutjes en dan ga ik eens kijken of hij wil starten :) Ik verwacht dat mijn stagiaire er vandaag niet zal zijn. Dat meisje moet met de bus komen en ik weet niet af het openbaar vervoer zal rijden, ook al valt het hier reuze mee met de sneeuw.
Misschien dat de Finnen wel lachen om onze "wintersores".
Noem het nou eens geen interessantdoenerij, Cellie. Je doet niet interessant, je bent interessant, zoals bijna iedereen trouwens
Ik wandel de trap af van de slaapkamer, door de woonkamer, pik mijn computerscherm en verlengsnoer op, zet die op de keukentafel, pak mijn laptop, toetsenbord en muis uit, klik alles aan elkaar en in het stopcontact, en log in. Voilà, de werkdag is begonnen.
Oudste is deze week thuis omdat alle middelbare scholen in België deze week afstandsonderwijs aanbieden, jongste is thuis, omdat een kindje uit haar klas corona heeft en de hele klas gistermiddag nog zich heeft laten testen en deze week in quarantaine is gestuurd. Volgende week is het krokusvakantie en ben ik alle middagen vrij; daar heb ik echt behoefte aan. Het is meteen ook volgepland met 'auto naar garage', 'naar de tandarts' en 'oudste naar ziekenhuis voor poliklinische behandeling'.
Ik kan me niet herinneren dat het vroeger ook zo moeilijk ging. In al mijn werkzame jaren ben ik vast wel op werk en andere plekken gekomen.
En van thuiswerken was toen nog helemaal geen sprake
Mijn werk is ook thuis, altijd wat te doen op mijn laptop, alsof ik op kantoor zit 😅
Ik ben geen sneeuwmens dus liever niet naar buiten! Mijn Ommetjes-app gebruik ik wel. Maar de eerste, bovenste te zijn zit niet in mijn systeem, dat interesseert me niet. Moet ik ook niet willen, gewoon leuk om te gebruiken. Het moet wel goed beloopbaar zijn buiten, voorlopig nog niet en anders maar niet.
Ik ken de omgeving van mijn huis goed genoeg, dus geen app met ommetjes. Ik zoek graag de hondenvrije ommetjes. Alhoewel de hondeneigenaren met COVID de hond uit de buurt houden.
Een buurman met een hond ter grootte van een pony, begrijpt dat ik niet met me laat sollen. Nadat hij ooit gewoon die hond naar me toe gestuurd heeft.
Ha Cellie,
goed dat je de ramen dicht hebt gedaan.
Bij mij stond de schuurdeur op een klein kiertje: Een enorme berg sneeuw binnen in de schuur!!!! Ik laat het nog even liggen... Komt wel goed.
Het ommetje doe ik gewoon elke dag. Het stimuleert mij om er uit te gaan. Anders zou ik misschien op mn luie jeweetwel blijven, want in wezen ben ik zo lui als wat.
Verder heb ik gelukkig geen enkele afspraak vandaag en hoef ook niet (meer) te werken.
Ik zou niet weten hoe ik er zou moeten komen. OV gaat niet. Alles plat...
Groetjes!
Vroeger (het klinkt als een eeuw geleden) gingen we gewoon naar ons werk, sneeuw of geen sneeuw, deden we toch niet moeilijk over.
Ik ben toch wel benieuwd naar je Afrikaanse avonturen. Wijd er eens een blogje aan.
Enne .....werk ze vandaag!
Lot, maar ik kan me ook herinneren dat ik niet zo ver voor mijn werk hoefde te reizen als mijn kinderen nu. Ik ging op de fiets of met de benewagen. Mijn schoonschoon werkt 100 km van zijn woonplaats. Elke dag weer met het openbaar vervoer. Ik geef het je te doen!
Tja, insneeuwen, daar had ik gistermorgen ook last van. een berg sneeuw op de vensterbank van de slaapkamer! (en dat is dan de kant waar de wind, regen en sneeuw meestal niet op staat....). Prima toch, om zo af en toe interessant te zijn - je hebt leuke dingen meegemaakt, leuk om even te vertellen hier!
En hoe ik op mijn werk kom: de trap af, via het toilet en de keuken lopend naar de eettafel / werktafel.... Met dit weer vind ik het hélemaal goed om er niet op uit te hoeven!
Ik probeer mijn baan erop uit te zoeken dat ik niet meer dan 30 minuten enkele reis hoef te reizen, liefst met de fiets. Totnutoe is dat altijd gelukt. Het salaris zou belachelijk veel hoger moeten zijn om mij meer tijd in een auto of bus te laten doorbrengen; het is zo'n verloren tijd.
Een mening over sneeuw doet er niet toe. Het ligt er! Leuk voor de kinderen; hebben die eindelijk een leuk uitje.
Ik hoef nergens heen (-: Ja, met Rosa de polder in maar dit is niet de eerste keer dat het koud is. Ik heb weleens 90 km gefietst in de sneeuw. Maar zo gek ben ik niet meer.
Een thermoshirt aan onder m'n dikke trui. Een panty onder m'n spijkerbroek. Ik trek er op uit!
Leuk filmpje maar ik denk dat Violet van Downtown het by far wint van de omlaaggevallen Violet (-:
Een reactie posten