Gedicht

De diaree, de diaree

Met dubbel 'r' en dubbel 'e'

Nee, je taalt niet hoe het wordt gespeld

Als je er mee toiletwaarts snelt

De racekak of de slingerschijt

Geeft een mens maar weinig tijd

Als je treuzelt, als je draalt

Loop je kans dat je de plee niet haalt

Sta je met een natte plak

Die kleeft aan pot en scheur of zak

Je hebt een menselijke ziel

Maar je stinkt als een reptiel

De diaree, de diaree

Met dubbel 'r' en dubbel 'e'

Hoor dat bruisende geluid

Als 't met kracht naar buiten spuit

De praktijk heeft me geleerd

't Is of je van achteren urineert

Lichaamssappen tot je schrik

Als gazeuse, ofwel prik

Je veegt je reet, 't is geen plezier

Een hele rol toiletpapier

Dat wordt doornat en je roept 'shit'

Als de smeerboel aan je vingers zit

De diaree, de diaree

Met dubbel 'r' en dubbel 'e'

Maar, wie lijdt aan deze kwelling

Maalt niet om de juiste spelling

Hans Dorrestijn

Omdat ik al de hele week een beetje aan huis gekluisterd werd door bovenstaande, baalde ik een van mijn kleine actieradius. En dus MOEST ik eruit. Wel nadat ik zeker wist dat er geen kans was op snel een wc moeten opzoeken. Moest sowieso even wat afgeven op het werk van mijn dochter. (Nou ja...had zelf aangeboden het even langs te brengen, zo verzin ik zelf een uitje).

Maar het duurde nogal lang voordat de kust veilig was haha...maar sprak mijzelf toe dat dit geheel niets uitmaakt. Al ga je dat ritje met de bus naar het werk van je dochter doen en dan weer terug; dan ben je er toch 'uit' geweest.

Maar nam aldaar de toeristenbus die toeristen, vers in Nederland gearriveerd,  midden op het Leidseplein brengt. Goede verbinding en stopt ook nog bij alle musea in de buurt.

Toch ging ik niet een museum in, maar de tuin van een museum. Vrij toegankelijk. Zo mooi en heerlijk rustig en overal stoelen en bankjes. Om te genieten van ook de kunst die in die tuin staat. Of de tuin zelf. Mooi dat er nog buxushagen staan.
En wat ik nog het leukste vind, mensen kijken.

Zag in de vijver een moedereend met 8 jonkies, piepklein. Moedereend sprong op de kant, maar die was vrij hoog, dus de jonkies probeerden het ook dapper, maar dat lukte niet echt. Aan de overkant had een beveiliger (dat vertelde hij mij toen ik het vroeg) een stoel in de vijver gelegd, want een trapje mag niet want 'beschermd' gezicht die vijver. Waanzin toch...alsof die stoel 'prachtig' staat. Maar wel slim, want zo konden de pulletjes wel op de kant springen en daar liepen ze achter Moeder eend aan, rondje door de tuin. De beveiliger jaagde wat mensen weg die perse een selfie met de eenden wilden hebben. Want daar zouden ze schuw van worden die kleintjes. Raar dat mensen dat niet snappen.

En ach...ik was er nu toch, er stond geen rij buiten zag ik, dus nog maar even Het museum in. Binnen ook geen rij, dus ik kon direct doorlopen. Wilde er niet lang hangen (luxe he...die museumjaarkaart), maar even de Eregalerij bekijken en dan vooral werken die 'klein' zijn. Echt fijn om met aandacht de toelichtingen te lezen en de schilderijen te bekijken en te bedenken dat die werken al eeuwenoud zijn, maar nog steeds prachtig (dat blauw bij het melkmeisje) en aansprekend. Kon ook nog net de Nachtwacht aanschouwen, want die gaat gerestaureerd worden. Ter plekke. Maar het was wel ijskoud in de zaal, met telkens van die koude luchten en die doen wat met je maag en buikinhoud. Dus snel maar weer naar buiten voor het slecht afliep. Gelukkig niets aan de hand, maar ik wilde geen wereldnieuws zijn dat ik de Nachtwacht ondergekakt had.

Daarna toch weer de tuinen ingedoken. Nog even lekker in de zon zitten en kijken naar spelende kinderen bij de fontein. Zo ontspannend. Ga daar zeker een keertje heen met kleindochter als ze wat ouder is. Had een flesje water mee, dus niets nodig van het buffet of restaurant aldaar.

De bus terug ging iets minder soepel, want de deuren bleven telkens open en en dicht, open en dicht en open en dicht gaan. Onderweg moesten we uiteindelijk overstappen op een andere bus. Maar ach...ik had toch geen haast en zat ook niet op hete kolen. Leuk om een andere route te rijden en de halve stad op een terrasje te zien hangen. Opgelucht dat het iets beter gaat met de doorloop. Langzaam maar zeker en opletten op wat ik eet.

Blij dat ik toch even erop uit ben getrokken. Ja, dat kost OV geld. Maar niets uitgegeven aan koffie of iets anders noch entreegeld museum, dus op zich een 'goedkoop' uitje. En wat een heerlijk weer. Alweer mooie dingen om op terug te kijken.