Nog meer licht in deze donkere dagen, door de kaarsen in de kandelaar van Chanoeka. Elke dag eentje extra aansteken.
Maar nog belangrijker is het om als mens een licht te zijn. Voor anderen, voor jezelf. Waar donkerte is, toch licht brengen. Al is het maar met een simpel kaartje in de brievenbus. Of hallo zeggen tegen iemand.
9 opmerkingen:
Ha mooi, Cellie... de Chanoekia op jouw blog.
Ik ben gisteren ook met het feest begonnen. LICHT!
Heb er alleen nog niet de gebruikelijke lekkernijen bij gegeten, want van de soefganiot springt het glazuur van je tanden... haha... zo zoet!
Maar de latkes!
Als je die kunt maken... ze zijn zalig en kosten een habbekrats!
Chag sameach Chanukah!
X Marlou
Dat heb je heel mooi gezegd! Helemaal waar : )
Over licht zijn leerden we vroeger een simpel liedje op de zondagsschool. Het blijft zo waar.
... dat wij zijn als kaarsjes brandend in de nacht... bedoel je die Izerina? Hoe dan ook die heb ik nu de hele dag in mijn hoofd. Nah kan geen kwaad
Mooi!
Wat mooi dat je aandacht aan het andere lichtfeest schenkt! ❤
Ik maak latkes!
ja,ik moet er vaak aan denken,als ik iets over "licht in jezelf"lees.
Nog even dan is de kortste dag een feit: 21 december. Toen vierden heidenen de terugkeer van het licht (zoals ze in Scandinavië nog steeds doen.) Dat past beter bij me dan de kerstgedachte uit de bijbel.
Juist in het donker zie je een licht goed schijnen... Ik wens je veel licht toe in deze tijd van het jaar ♥
Een reactie posten